Texaanse cowboys roepen bij de meeste mensen al snel de associatie met line-dancing op, een liefhebberij die niet bepaald als hip te boek staat. Dat americana ook op een andere manier kan, bewijzen The Gasoline Brothers. Jeff, Jack, Jim en Joe Gasoline nemen EKKO mee op een rondreis door Texas. De weg is voornamelijk geplaveid met alternatieve rock, onderweg worden echter ook een folkfeest en een koeienfarm aangedaan. De band combineert op de nummers van hun recentelijk verschenen debuutalbum Hm! verschillende invloeden, en met succes. Hun optreden in de landelijke Club 3VOOR12 vorige week werd her en der omschreven als 'rommelig', maar daar valt vanavond weinig van te merken. De Utrechtse Texanen voelen zich duidelijk goed in 'hun' EKKO. Dat de podiumpresentatie is - met uitzondering van de halve koprol van frontman Roel Jorna a.k.a. Jack – wat statig is, lijkt meer een kwestie van gewoonte dan van nervositeit. Het publiek is wat terughoudend; een klassiek probleem bij voorprogramma-acts. Succesnummers zijn de kerstsingle 'Hungover Boxing Day', over de katermalaise rond de feestdagen, en de huidige hit 'Sleeping Pills & Asteroids'. Met name die laatste blijkt een publieksfavoriet. Hoewel het in 2006 eigenlijk niet meer kan, trekken we de term 'fris' nog één keer uit de kast voor The Broken Beats uit Denemarken. Deze sluiten vanavond hun Nederlandse tournee af in EKKO, en lijken verbaasd door de volle zaal. "We've been here a week now and it's quite incredible.. People show up!", aldus bassiste Maria Wachmann. Valse bescheidenheid? Wie zal het zeggen. Zeker is echter dat The Broken Beats met hun tweede album 'Them Codes...Them Codes' zowel in Denemarken als daarbuiten hoge ogen gooien in het alternatieve circuit. In hun nette outfits - de mannen in pak, de bassiste in een kuis jurkje - lijkt de band zo van een Engelse highschool weggelopen. Hun geluid is gelukkig verre van stoffig. De muziek is melodieus en gelaagd, de teksten verhalend en fantasievol. The Broken Beats is typisch zo'n band-met-charismatische-frontman, in dit geval Kim Munk geheten. Het is duidelijk dat alles om hem draait, en de rest van de groep lijkt daar geen problemen mee te hebben. Munk is een bebaard, ietwat houterig mannetje met een roze stropdas om. Zijn aandoenlijke kromme Engels en knullige verhaaltjes zorgen ervoor dat de zaal binnen een mum van tijd aan zijn voeten ligt. Ook zijn pogingen tot Nederlands zorgen voor hilariteit: "Proost, meine Damen und Herren. My Dutch is nog that good, but I'm learning!" De liedjes worden dusdanig aangekleed dat het net kleine theaterstukjes zijn. Verhalen over verdwenen jongens, jongens die reizen door Frankrijk en jongens die zo lang stil staan dat ze niet meer kunnen bewegen - stuk voor stuk verpakt in nummers die klinken als een klok. Met een toegift, toepasselijk 'The Extra Song' gedoopt, sluiten de Denen hun optreden af. Na afloop is het dringen bij de tafel waaraan cd's worden verkocht en schrijven bezoekers zich gretig in op de mailinglist. Kim Munk staat met een biertje tegen de muur geleund en neemt glimlachend complimenten van bezoekers in ontvangst. Zijn band heeft weer een land veroverd. The Broken Beats & The Gasoline Brothers Gezien: EKKO Utrecht, woensdag 25 januari 2005.