Als een vertrekkende vrachttrein komt deze rockavond in EKKO op gang. Moskowicz zet de trein in beweging voor een niet al te volle zaal. De band noemt zichzelf ‘de hardste band van Utrecht’, iets waar over te discussiëren valt, de band is in ieder geval niet van plan om deze uitspraak vanavond af te zwakken. Het kwartet speelt het publiek warm voor Garcia die hun single ‘Good is Evil’ komen presenteren. Een feestje dat voor Moskowicz ergens in februari gepland staat, want dan hopen zij hun eerste album af te hebben. De halve finalisten van de Grote Prijs spelen onvervalste rock waar de energie vanaf spat. Hun inspiratie halen ze onder andere uit bands als Queens Of The Stone Age, Soundgarden en Foo Fighters. Dit zie je bijvoorbeeld terug in de drumstijl van drummer Bram Hakkens (ook drummer bij Illicit) die af en toe doet denken aan de stijl van drummers als Dave Grohl en Taylor Hawkins. Zanger Jordi beschikt over een goede strot en bassist Herman en gitarist Martijn vullen de ruimtes mooi op. De muziek van de band is weinig vernieuwend, maar dat is ook nergens voor nodig, ze slaan je in het gezicht en dwingen je tot bewegen. Als de vrachttrein flink aan vaart heeft gewonnen is het tijd voor de emocore van Garcia. De bandleden zijn geen groentjes, ze hebben hun sporen al verdiend bij bands als Orphanage, The Awesome Dudes From Hell, New Improved God, Ni-Hao en hoorde ik daar nou iets over Frans Bauer? In ieder geval vertoont Garcia daar weinig overeenkomsten mee. “Kom allemaal maar wat naar voren anders horen jullie het straks niet.” Zanger Ed opent de show met een geintje. In ieder geval hoeft hij zich daar geen zorgen over te maken: het geluid is hard en helder en is beïnvloed door de industrial metal van een band als Nine Inch Nails. Soms zijn er ook New Order-achtige loopjes en zware riffs van bijvoorbeeld een band als Helmet te horen. De muziek neemt nu en dan epische vormen aan. Als je denkt dat het echt niet harder kan, pakt Ed er een megafoon bij en geeft de muziek hiermee ook nog een extra rauw randje. Hoogtepunten zijn het nummer 'I Swear' en het moment dat de vrachttrein op topsnelheid is: de single ‘Good is Evil’. Deze eerste single laat er geen misverstand over bestaan, de kraakheldere stem van Ed, het bombardement van riffs, de duistere bas en de accurate drum: Garcia is boosaardig goed! De band beschikt over een krachtige uitstraling, de lange zoektocht naar de juiste bandsamenstelling heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Bassist Hanno geeft met zijn zonnebril extra cachet aan de podiumpresentatie, drummer Sureel is strakker dan strak en gitarist Marco trakteert het publiek op een opeenvolging van vette riffs. Er volgen nog enkele toegiften in de vorm van instrumentale hoogstandjes en meer van dergelijk machtsvertoon. Het is de slagroom op de taart van een geweldige rockavond. Garcia & Moskowicz Gezien: EKKO Utrecht, zaterdag 28 januari 2006.