Tijdens Summer Darkness 2004 vonden twee shows plaats op een wel heel bijzonder locatie: de Janskerk. Totaal unplugged, fraai sfeervol. Omnia liet daar zien zijn stiel te beheersen. Niet alleen muzikaal, maar ook in de presentatie had het gezelschap de zaken mooi op orde. Als een rondreizend gezelschap minstrelen vermaakten ze het publiek. En dus lag de nadruk niet op iel gefraseerd schoons, maar op het meer ritmische werk. Oftewel: dansbare muziek waar de Kelten best mee uit de voeten gekund hadden. En omdat klanken en verhalen in vreemde talen lang niet alles vertellen, keuvelde Omnia de boel grappig aan elkaar; daarbij genoeg informatie gevend over een pantheon aan bezongen goden. We zijn een tijdje verder: de Summer Darkness show staat inmiddels op cd: ‘Live Religion’ en in Tivoli de Helling zijn de schrille schreeuwtjes voor het podium niet van de lucht. Want Omnia heeft fans en die zijn massaal opgekomen en laten zich vocaal gelden. En niet voor niets, want Omnia speelt vanavond tweemaal. Bij elkaar genomen bijna twee uur. Het had anders kunnen zijn. Helium Vola en Silence zouden gespeeld hebben, ware het niet dat Ernst Horn nog wat losse eindjes te knopen had met zijn grote bezigheid: Deine Lakaien. Einde verhaal dus voor wat op voorhand een heel speciale gothic-avond had moeten worden. Maar niet getreurd, want dan wil Omnia best wel een langer mopje komen spelen. En zo geschiedde. Met pauze in het midden een hele avond Omnia. Omnia is een vermakelijke band. Zowel voor oog als oor. Nog steeds vertelt Sic tussendoor waar ze het over hebben, maakt hij grapjes en fiedelt en drumt de band zich een slag in de rondte. Tel daarbij een Keltische harp en een slideridoo en we hebben onvervalste neo-Keltische heidense folk. Vooral in de uptempo nummers weet de afwisseling tussen Schots, Iers en Bretons het publiek aan te zetten tot dansjes. Daartussen vallen de kalme, kabbelende – soms zelfs wat new-agerige – momenten van contemplatie een beetje in het niet. Al zit daar toch vaak genoeg heel veel moois tussen. Genoeg om op adem te komen en langzaam aan weg te dromen naar vervlogen tijden. Met hun eigen regels, hun eigen taal en hun eigen goden. Toch is de Omnia-show wat aan de lange kant vanavond. Een ‘less-is-more’ mentaliteit had niet misstaan. De band trekt de beide sets professioneel van leer en zakt niet of nauwelijks in. Maar continu de aandacht vasthouden, is een enorme opgave. Zeker als je met dit soort muziek twee uur wil vullen. Een beetje eenvormigheid ligt dan op de loer. Hoe leuk de geste ook moge zijn om lang te willen spelen, in het geval van Omnia is dat dus ook niet alles. Voor maar acht euro val je je aan de hele avond zeker geen buil. Want Omnia vermaakt, de gothic-gemeente komt elkaar weer eens tegen en praat gezellig bij en na afloop is er nog een Cybergothic dansavond. Met de Elfennacht en Deine Lakaien (op 10 april in Tivoli) voor de boeg kan de gothic-minnende Utrechter zijn hart ophalen. En als er wat beats in de mix gegooid mogen worden, vergeet men liefst het Verjaardagsfeest van Tien Jaar Cyberia niet: twee dagen lang industrieel, techno en EBM uit de donkerste krochten, in EKKO en Tivoli op 18 en 19 maart. Omnia Gezien: Tivoli de Helling, vrijdag 29 januari 2005