De 23-jarige Arjanne Beukers maakt onder de naam Ar-Jane popmuziek met een melancholisch randje, voor fans van Phoebe Bridgers, Pitou en Daughter. Met teksten die persoonlijk en openhartig zijn en gesteund door een krachtige stem sleurt Ar-Jane je mee in haar emotionele nummers. In een interview met 3voor12/Tilburg komen we meer over Beukers en haar debuut EP Leaving Shadows Behind te weten.

Je komt zelf uit Limburg, hoe ben je in Tilburg terecht gekomen?
"Ik was op zoek naar een muzikale opleiding en had me op verschillende plekken aangemeld. Uiteindelijk ben ik hier in Tilburg aangenomen op de Rockacademie en ik moet zeggen dat ik hier heel goed op m’n plek zit. Dat is wel echt goed samengekomen. Er heerst echt veel in Tilburg, veel culturele en creatieve plekken, zoals de Spoorzone en ook Volver Studio, waar de EP is opgenomen. Dat is echt supertof om te zien en ik heb ook al op plekken zoals de Hall of Fame en Loc Brewery mogen optreden. Via de Rockacademie leer je ook heel veel mensen kennen en krijg je eigenlijk vanzelf allemaal connecties in de stad. Iedereen kent via-via iedereen eigenlijk wel, of tenminste zo lijkt het vaak. De aanwezigheid van een school als de Rockacademie helpt daar natuurlijk ook wel bij en ook via 3voor12/Tilburg kom ik er vaak achter wanneer er leuke dingen te doen zijn in de stad."

Wie zijn jouw muzikale helden en invloeden?
"Phoebe Bridgers is 100% een invloed. Ik vind haar stem als een dekentje, heerlijk om naar te luisteren. Ze heeft ook echt hele sterke songs en schrijft altijd heel persoonlijk. Soms zelfs zo persoonlijk dat de mensen over wie het gaat dat meteen weten, maar daardoor lijkt het ook wel of je die mensen persoonlijk kent. Door Spotify ben ik ook verder in die indie-scene terecht gekomen en luister ik bijvoorbeeld ook veel naar Boygenius, het project van Phoebe Bridgers met Lucy Dacus en Julien Baker."

"Verder luister ik ook veel naar Pitou en ik ben een klein beetje jaloers op haar stem. Zo zou ik ook wel willen klinken. Ook The 1975, dat luister ik al sinds ik 13 ben, zijn altijd een beetje bij me gebleven. Ze blijven zich ook doorontwikkelen, dus ook als je eigen smaak verandert zijn er altijd nog dingen die tof blijven en waar je aan kunt relateren. Ik houd het meest van melancholische muziek met sterke en dromerige vocalen, vooral als het een beetje depri is."

Kun je wat meer vertellen over de nummers op de EP?
"Ik schrijf altijd wel over mezelf, dingen waar ik over nadenk of me mee bezig hou, en dat is op de EP eigenlijk niet anders. De nummers zijn ook heel organisch ontstaan, achter de piano zittend kwamen melodie en tekst eigenlijk tegelijk en vormden dan een mooi geheel. De nummers die op die manier ontstaan vind ik zelf ook vaak het beste. Er is een gevoel dat zo’n nummer al meteen voor 80% klopt en alleen nog geperfectioneerd hoeft te worden."

"De nummers voor de EP zijn over pakweg de afgelopen drie jaar tot stand gekomen. 'Shadow' is een nummer waarvan ik meteen wist dat het erop moest komen. Het nummer gaat over het eerste liefdesverdriet wat ik ervaarde toen ik negentien was en ik vond het verschrikkelijk. Die gebeurtenis was wel echt iets wat me bezig hield en me ook wel gevormd heeft. Negentien is sowieso een belangrijke leeftijd: je krijgt andere vrienden, je gaat op kamers. Ik had daar best moeite mee en daar komt eigenlijk ook de titel van de EP vandaan: Leaving Shadows Behind. Dat symboliseert het echt voor mij, het laten zien dat ik probeer los te laten. Het is ook een proces van jezelf omhoog kunnen trekken als je je mentaal minder voelt. En iedereen heeft wel moeite met dingen loslaten, de titel spreekt daarom ook veel mensen aan."

"Een ander nummer, 'Dive', gaat over twijfelen aan jezelf. Ook iets waar mensen aan kunnen relateren. Aan het begin van de coronatijd stond ik zelf ook nog echt aan het begin van mijn carrière. Ik was heel onzeker en vond iedereen beter dan mezelf. Dat nummer moest er ook echt wel op komen omdat ik me nu minder zo voel, maar wel het proces wil laten zien. Je groeit op en gaat volwassener naar dingen kijken en die progressie wilde ik laten horen."

"In elk nummer op de EP wilde ik een ander onderwerp aan bod laten komen, zodat er geen herhaling in zit en er voor iedereen wel iets bij zit om zich in te herkennen. Dat is het mooie aan muziek, iedereen kan het ook een beetje zelf interpreteren en er zelf herinneringen aan koppelen. Dat geldt niet alleen voor de luisteraars maar ook een beetje voor mezelf. Door herinneringen ontstaat een nummer, en als het af is koppel je er weer nieuwe dingen aan en zo komt de cirkel eigenlijk rond. Wanneer ik dat gevoel heb, dat het rond is en afgesloten, kan ik ook weer door en me op andere dingen focussen."

© Sofia Clarad / Arjanne Beukers

Wat zijn je toekomstplannen?
"Ik wil eerst nog een EP uitbrengen voordat ik aan een debuutalbum begin. Ik wil nog wat andere dingen uitproberen op muzikaal vlak, kijken wat het beste bij me past en wat de luisteraars willen horen. Deze nummers zijn met een band opgenomen, maar ik zou ook nog wel met een producer willen werken, om te kijken hoe dat proces in zijn werk gaat. Ik hoop richting mijn debuutalbum ook bij een label te zitten, ik denk dat ik daar dan wel klaar voor ben."

En op de kortere termijn?

"Vorig jaar hebben we in de studio een zesde nummer opgenomen dat niet op de EP staat, dat ik graag nog als single uit wil brengen. Ook hoop ik meer shows te kunnen gaan spelen om podiumervaring op te doen en misschien ook een fanbasis op te bouwen. Ik merk al steeds vaker dat er mensen naar mijn shows komen die ik niet zelf ken. Ik ben tevreden over wat er nu ligt, het is echt mijn muziek die bij mij past. Misschien dat ik ook nog een kleine tour wil doen, ik werk er hard voor en we zien wel waar ik kom. Aankomende 26 mei sta ik in ieder geval weer in Volver Studio met band, dan voor een livesessie met publiek."

Wat wil je als artiest uitdragen?
"Dat dingen waar je mee zit heel vervelend kunnen zijn, maar dat die een plekje kunnen krijgen en dat het beter kan gaan. Ik merk dat zelf in mijn songwriting: ik kan beter met dingen omgaan en gevoelens verwerken in nummers. Kwetsbaarheid kan een kracht zijn en boos zijn op jezelf heeft geen zin."

"Ik wilde altijd al muziek uitbrengen en vond het heel spannend om daar aan te beginnen. Ik wilde het namelijk meteen helemaal goed doen. Vorig jaar januari zat daar een kantelmoment in. Ik zat niet lekker in mijn vel en had een langetermijndoel nodig, en de EP maken was daar geschikt voor. Als ik een doel heb kan ik daar ietwat obsessief over worden, maar dat hielp me wel om mezelf uit dat dal te slepen. De nummers waren er ook al, dus ik kon me focussen op de EP zelf. Zo sloeg ik twee vliegen in één klap: én een mooie release én ik voelde me weer beter."

"Ik dacht altijd dat je met je eerste EP al succesvol moest zijn, maar dat is niet de werkelijkheid. Muziek maken en uitbrengen is geen sprint, maar een marathon"

  

Hoe werkt het schrijven voor jou?
"Nummers schrijven is voor mij echt een uitlaatklep. Ik schrijf de nummers op de piano en kan daar wel wat op, maar geen moeilijke stukken ofzo. Alleen akkoorden en melodieën die me helpen met schrijven. Eigenlijk schrijf ik ook nooit alleen tekst, akkoorden en tekst komen meestal tegelijkertijd. Daarna werk ik samen met mijn bandleden aan de uitwerking van de nummers. Soms heb ik een heel duidelijk idee van hoe ik wil dat iets klinkt, andere keren kijken we wel waar het schip strandt. Ik merk dat nu ik beter in mijn vel zit het schrijven van nieuwe nummers wel wat lastiger gaat, het is een leerproces om ook in de goede periodes in mijn leven te kunnen schrijven, als het niet als uitlaatklep nodig is. Het is voor mij belangrijk dat ik kan maken wat ik wil en er van rond kan komen. Ik dacht altijd dat je met je eerste EP al succesvol moest zijn, maar dat is niet de werkelijkheid. Ik heb wel moeten leren dat muziek maken en uitbrengen geen sprint is, maar een marathon. Een eerste EP uitbrengen is daarin een mooie stap."