OASE (22) is al sinds zijn zeventiende bezig met muziek en heeft sindsdien aan niets anders gedacht. Muziek maken is voor hem voornamelijk een uitlaatklep en het maakt niet uit of dit nou voor negatieve of positieve emoties is. 'Het leven is ook ups en downs', zo vertelt hij.Sinds dit jaar is er een duidelijke ommekeer naar de meer positieve kant, en dat bevalt hem goed. De nummers hebben een meer popgeluid, klinken meer upbeat, en hebben positieve thema’s. En nog altijd de eerlijke teksten. De ontwikkeling naar pop is al langer bezig, zeker sinds hij was gaan studeren bij de Herman Brood Academie in Utrecht. Toch maakte OASE eerder een bewuste keuze voor donkerdere nummers. 'Emoties moest ik ergens in kwijt.'
Een ontwikkeling zit ook in hoe de nummers geproduceerd worden. Van een slaapkamerproject tot een serieuze onderneming met een producer in de hand. En toch blijft OASE volgens hemzelf een controlfreak. 'Ik produceer nog steeds zo’n 70 procent zelf. Er zijn wel toekomstplannen om andere producers erbij te halen, kijken wat er gebeurt als er niet één iemand bijna alle touwtjes in handen heeft. Als er hulp komt, wil ik focussen op tekst en melodie en produceren uit handen gegeven.' Het zelf produceren was voor hem een noodoplossing om nummers te kunnen maken en uitbrengen, met meer vrijheid in het creatieve proces. 'Ik ben zelf altijd beschikbaar voor mezelf, een producer niet altijd.'