Het is hartje juni wanneer plots een Willem II-hooligan track op Soundcloud verschijnt. ‘Wij zijn hier alleen maar voor bier / steek een ajacied in zijn nier’ klinkt er uit de ongegeneerde track. Het nummer, ‘Niet Bang’, doet zich al gauw de ronde op Instagram met de vraag: “Haha, wie zijn dit?” Maar van dit laaghangend fruit lijkt niemand openlijk de credit te willen vatten. Het klinkt gimmicky en voor het ongetrainde oor nogal vuil, tot Club Smederij de act boekt tussen het rijtje van Spacekees, Yung Internet en Ome Omar. Na een aantal nieuwe releases, verschijnt er een clip online van deze mysterieuze groep. We zien mutsen, maskers - en een niet te vergeten Korvel vlag - maar het wordt nooit duidelijk wie achter deze vermaskeringen schuil houdt. Eén ding is wel duidelijk: dit is pure Tilburgse rap. Maar de vraag brandt: wie is Vegan Music?

Eind zomer zijn we uitgenodigd de studio van Vegan Music te bezoeken. De ruimte, verstopt in de kelders van Ateliers Tilburg, kent slechts één klein raampje, huist een zwarte leren bank en is bezaaid met lege blikken pils. In de studio bevindt zich een greep uit de verzameling jonge rappers en producers, hangend om slechts een Macbook en microfoon, en luisterend naar wat later de track ‘Trailermuziek’. wordt. De beat? Die klinkt alsof het zo onder een blockbuster gemonteerd kan worden. Als ik vragend om me heen kijk, volgt al gauw het antwoord: “Dit is geen sample, dit maken we gewoon zelf.”

Veel tijd om te kletsen is er niet. Wanneer het gesprek afdwaalt naar het overlijden van JP van Lingo (‘R-I-P J-P’ lijkt de volgende hit in wording), wordt er ondertussen alweer een nieuwe beat voor de volgende track gesmeed. Als de metronoom begint te lopen, is de focus terug en keren alle knieën terug in de richting van het smeedijzer van de producer. “It’s crazy what they do”, vertelt een vaste gast van het gezelschap die op de bank zit. “Most of the time they make like two to three tracks a night.” Dit verklaart ook de grote hoeveelheid tracks op de soundcloud: op het moment van schrijven staan er 56 tracks online, het overgrote deel gemaakt in een periode van zes maanden. Verklaarbaar, volgens Korvel Boomin’. “We zijn niet kritisch, mixen en masteren niks. We zijn gewoon aan het maken, zetten het online en kijken er niet meer naar om.”

Hoeveel leden Vegan Music betreft, dat is niet helemaal duidelijk, en vraag me af of ze dat zelf wel weten. Wel zijn er een aantal hoofdrolspelers, stemmen die vaker terugkomen, gehuld in alter ego's met bijbehorende namen. Eén daarvan is Joey Woke; een karakter dat het vaakst bij naam genoemd wordt, zowel door hemzelf als zijn groepsgenoten. Als participerend lid keert hij zich eerst terug, schrijvend en oefenend op zijn telefoon tot hij achter de mic kruipt. Wanneer dit gebeurt, verandert de ruimte in een fanclub. Bij de line ‘Textielstad / maar vanavond niks te naaien’ wordt er goedkeurend met hoofden geschud. 

Dan heb je Ginquaaye, de Joba (Brockhampton) van de groep, if you will. De beste man klimt met een niet te verklaren bescheidenheid achter de mic en verzint zijn nonchalante lines on the spot, hoewel dit niet ongewoon is binnen Vegan Music. “Hij lapt de regels van hiphop echt aan zijn laars, man”, stelt Joey Woke. “Hij komt met lines waar wij allemaal niet mee kunnen komen. Vaak wacht ik gewoon tot hij zijn ding heeft gedaan voordat ik naar de mic stap, ik raak er helemaal door geïnspireerd.”

Stille krachten zijn er niet, zelfs de producers sjokken naar de mic. Korvel Boomin’ en Big Farma, de maestro’s van de groep, verdelen zich onder in twee rollen: waar Big Farma’ een stevig laagje symphonie ter fundering legt, smeert Korvel Boomin’ een portie drums over de beat die het geheel klaar legt voor bars. “Het tempo ligt hoog,” vertelt Big Farma. “Als producer hier ben je in real time bezig met een beat, terwijl achter je zes man lines aan het schrijven zijn. We zijn begonnen binnen de bebouwde kom en zijn nu op een duitse autobaan. Dat is vegan as fuck.”

Het laatste lid van de harde kern is Vuile (uitgesproken: vuuueeile). Een alter ego wat zichzelf bekend heeft gemaakt om het feit dat zijn terugkerende lore betreft dat hij steeds gaat vissen - en tevens het enige lid van de crew die met zijn rug toe naar de rest zijn verses opneemt. “Vuile staat erom bekend dat hij moet scrollen op zijn telefoon achter de mic, omdat zijn tekst zo lang is,” vertelt Big Farma. “Hij heeft hard gewerkt aan de immersive wereld die hij opgebouwd heeft. Joey mag dan wel misschien het meest genamedropped worden, maar het karakter van Vuile is veruit het verst uitgewerkt.”

Morgen betreden ze de planken in Club Smederij. Een boeking die plaatsvindt op basis van losse tracks op Soundcloud en Spotify, zonder enkele andere podiumervaring. “Als het mis gaat, dan zijn we de volgende vrijdag gewoon weer hier.” Wanneer ik vraag wat het ultieme doel is, zegt Joey Woke: “Vrienden van Vegan Music live met Guus Meeuwis, Corry Konings en Meneer C in het Willem II stadion. Of Bet Kolen.”

Of er iets in zit? Dat denkt Korvel Boomin’ wel: “Juist door de formule. Dat we het niet serieus nemen, we zijn gewoon aan het maken en niet bezig met een imago.” Wanneer ik vraag naar het doel van de mysterie van Vegan Music is het antwoord simpel: “Omdat we hiernaast ook serieuze muziek maken, willen we eigenlijk liever niet dat het aan elkaar te linken valt. Nu is het gewoon lol trappen.” vertelt Big Farma. Dit statement wordt echter al gauw gevolgd door “Misschien is het inmiddels niet zo erg als het zometeen duidelijk wordt wie we zijn.”

In het hart van Vegan Music vind je Tilburg. Referenties naar de Korvel, Willem II en Westpoint vliegen je om de oren. De alter ego's - de uitvergrote karakters van Tilburgse stereotypen - zijn dan ook geen karikaturen, maar odes. “De karikaturen zijn bedoeld om je bij thuis te voelen, omdat het herkenbaar is. Het zijn stereotypes bedoeld voor de echte Tilburgers om te begrijpen,” meent Ginquaaye. Maar of Vegan Music dan alleen bedoeld is voor de Tilburger? “Ook buiten Tilburg is het een universeel begrip om liefde en respect te hebben voor waar je vandaan komt. Iedereen met een beetje inlevingsvermogen kan dit waarderen, ook al gaat het niet over de stad waar zij vandaan komen.” Korvel Boomin’ doet hier een duit in het zakje bij. “Voor mensen uit Tilburg is Vegan Music relatable en voor mensen buiten Tilburg is het een kijkje in Tilburg.”

Zeker niet onbelangrijk is dan ook om af en toe de telefoon in de gaten te houden op deze vrijdagavond: “Hey man, Willem II staat voor met 2-0,” wordt er af en toe met een serieuze blik gesteld. Het kan ook haast niet anders met teksten als: ‘Ben op Korvel met mijn shirtje van Destil / Vrouwke naast me met d’r Michael Kors, achter op mijn rug staat logistic Force’

Er zijn lichthartige teksten, er zijn zwaardere, agressieve teksten, maar of het dan ook echt een stelletje zware karakters bij elkaar zijn? Niets is minder waar. Vegan Music is net zo zacht als een zachtgekookt ei. De leden zijn ieder open, lachen smakelijk en complimenteren elkaar na elke take. Dit is een groep vrienden aan het werk, maar wie zegt dat dat niet genoeg is? Als Goldband zich naar een bomvolle Alpha op Lowlands kan spelen, kan Vegan Music zich van Club Smederij naar een vol Willem II stadion knokken.