Het is niet moeilijk te raden wie we binnen achter de knoppen gaan aantreffen wanneer de zelfs vanaf het binnenplaatsje direct herkenbare klanken van DJ Down The Rabbit Hole plaatsmaken voor die van de eerste act. Even tevoren zien we namelijk een opvallend opgemaakt schepseltje dat we niet direct kunnen thuisbrengen het pand betreden. Deze Sharmi Basu omschrijft zichzelf als ‘queer south asian electronic musician’ en houdt zich in haar project Beast Nest bezig met wat ze zelf in enigszins raadselachtig Amerikaans campusjargon omschrijft als het dekoloniseren van muzikale taal. Wat dat ook precies moge behelzen, het klinkende resultaat is in ieder geval zeker de moeite waard en staat met zijn meeslepende golven van kleurrijk elektronisch geluid garant voor een indringend begin van de avond.
Het is klam deze zaterdag in de niet van moderne ventilatietechnieken voorziene voormalige metaalwerkplaats die Gifgrond huisvest. Een prima klimaat om de gedachten te laten zeilen naar het (althans in onze gedachten) immer zonovergoten Californië, waar de eerste twee acts die vanavond de vloer betreden, Beast Nest en Big Debbie, hun uitvalsbasis hebben.
Met tourpartner Big Debbie belanden we vervolgens in een meer op liedjes georiënteerd optreden, dat niettemin genoeg te bieden heeft voor de liefhebber van vreemdsoortige klanken. Gewapend met een bas (overigens een in het Gifgronddomein opvallend geliefd instrument), eigenaardig vervormde zang en natuurlijk de nodige elektronica vuurt deze bepruikte jongeman – die in zijn prille muzikale jaren toepasselijk genoeg nog als Little Debbie door het leven ging – een reeks van bijzonder dansbare en vaak op hun eigen komische manier ook duistere nummers op het publiek af, dat net als bij de direct voorafgaande edities in behoorlijk groten getale aanwezig is. Tot veel dansen komt het uiteindelijk niet, maar dat mag de pret van deze performance niet drukken.
Afsluiter Enright creëert tenslotte iets van een stijlbreuk met de vorige acts door de uitgesproken masculiene, bepaald niet dubbelzinnige of naar genderbenden neigende uitstraling van dit collectief. We moeten toegeven dat dit ons aanvankelijk nogal rauw op het dak komt vallen (en zich ook onwillekeurig de vraag bij ons opdringt of dit nu echt helemaal past in de Gifgrondsfeer), maar gelukkig maken de interessante videoprojecties, waarin de mens zich als het ware verliest in de digitale wereld, in combinatie met de soms naar Aphex Twin refererende muziek (een associatie die ongetwijfeld mede ingegeven wordt door het logo op het shirt van de middelste figuur van dit triumviraat), veel goed. Het gebodene valt zelfs zodanig in de smaak dat de heren nog tot een toegift verleid worden, waarna DJ Down The Rabbit Hole deze achtenvijftigste editie tot een nachtelijke conclusie mag brengen. Op naar een zomerse nummer negenenvijftig...