Wintereditie Gifgrond hult zich in donkere klanken

Enfant Terrible brengt geslaagd bezoek aan Tilburg

Wouter de Waal ,

Het afgelopen weekeinde had genoeg te bieden voor degenen die de winterse koude en schemer wilden voorzien van een stemmige soundtrack: niet alleen vierde het Little Devil Ritual Black Fest op vrijdag en zaterdag zijn tweede editie, ook Gifgrond pakte zaterdagavond met medewerking van het Enfant Terrible label opvallend duister uit, wat de dansbaarheid overigens niet in de weg stond.

ONONT KOMBAR

Achter de exotisch klinkende naam van de eerste act gaat de (op dit Gifgrondterrein althans) zeer vertrouwde presentie van Jeroen Holthuis schuil, die als DJ Down The Rabbit Hole ook regelmatig op eerdere bijeenkomsten te bewonderen is geweest. In zijn huidige hoedanigheid gooit hij het echter over een aanzienlijk donkerdere boeg, met spookachtig klinkende toetsenmotiefjes overgoten met een stevige bak geassorteerde elektronica. Dat ‘bak’ valt in dit geval trouwens behoorlijk letterlijk te nemen, want Holthuis heeft onder meer de beschikking over een ouderwetse koffer vol snoertjes en contactjes, waaruit hij incidenteel wat rauwe herrie tovert. Een sfeervol en enigszins sinister begin van deze vijfenvijftigste Gifgrondeditie.

EMBERS

We wenden de blik vervolgens naar het zuiden met het Belgische Embers, dat in vergelijking met de vorige artiest een stuk uitgelatener uit de hoek komt, maar desalniettemin een obscure industriële atmosfeer verbreidt. In de aankondiging worden parallellen getrokken met grootheden als Swans en Faith No More, zelf moeten we gedurende het optreden onder meer aan Primus, Cypress Hill en Nine Inch Nails denken: zeker is in ieder geval dat deze drie Belgen een uitzonderlijk energiek, door explosieve analoge drums en percussie aangedreven en met elektronische middelen en (naar verluidt in West-Vlaams dialect uitgekraamde) raps aangedikt groepsgeluid produceren, dat tegelijkertijd bizar en heel logisch klinkt. Het wonderlijke en aansprekende muzikale amalgaam kan merkbaar en met recht op de grote goedkeuring van het talrijke publiek rekenen – missie volbracht.

ROBERTO AUSER

Net als de vorige keer is de laatste performance van de avond met name bestemd voor degenen die de dansschoentjes nog willen aantrekken. Tegen een voortdurend repeterende achtergrond die ons naar het ons toeschijnt het productieproces van de Almachtige Chip voorspiegelt (waaraan dit festijn inderdaad bijzonder veel, zo niet ongeveer alles te danken heeft), brengt Roberto Auser zijn sterk tot beweging uitnodigend weefwerk van elektronische signalen voor het voetlicht. Op die uitnodiging wordt aanvankelijk eigenlijk nauwelijks ingegaan, maar naarmate de set vordert beginnen enige danslustige individuen de ruimte achter de artiest zowaar toch te benutten voor wat feestelijke fysieke manoeuvres. Een leuke conclusie van deze Gifgrondbijeenkomst, die door de te gast zijnde DJ M nog tot in de nacht wordt voortgezet. Op naar warmere tijden...