Het spits (of in dit geval ook wel de klit) wordt vanavond afgebeten door onze Limburgse vrienden van Cliteater, die nog maar eens ten overvloede illustreren waarom ze immer graag geziene gasten zijn op de betere feesten en partijen. Onder aanvoering van de ons welbekende langharige vocalist vuurt deze formatie ook vandaag weer een hele stronthoop welluidend grindgeratel, gepluk en gegrom af op de aanwezigen, die gelukkig erg ontvankelijk blijken voor de geluidssmurrie en al gauw in beweging komen, terwijl een enkele crust reeds besluit zich over de hoofden van het publiek te laten vervoeren. Wie ons trouwens nog niet bekend is, is de drummer van het gezelschap, wat niet zo gek is aangezien dit zijn eerste show met de band blijkt. Een waardevolle toevoeging, al zeggen we het zelf, niet alleen vanwege zijn trommelkunsten, maar ook door zijn fantastische bos krullenhaar (waarom zien we dat toch niet vaker, zo vraagt de modemens in ons zich af, zoals we ook maar niet kunnen begrijpen dat mensen die de mogelijkheid tot het dragen van een afrokapsel hebben niet vol gebruik maken van de kans om als een soortement van wandelende boom over de aardbol rond te waren). Met het lijfnummer 'Eat Clit Or Die' komt deze energieke set tot een einde.

Onder de ontstane vertraging heeft slotact Prostitute Disfigurement uiteindelijk het meeste te lijden, aangezien het voor veel bezoekers tijd is om de trein terug te pakken als deze Veldhovenaren het podium betreden. Het zorgt er in ieder geval wel voor dat de hitte iets afneemt en er een stuk meer bewegingsruimte komt, die door menig headbanger benut wordt wanneer de band zijn ranzige death metal op de overgebleven aanwezigen begint af te vuren. Officieel heet het optreden op deze avond de albumpresentatie van het begin vorige maand verschenen 'From Crotch To Crown' te zijn, maar welbeschouwd zijn er naast nieuwe krakertjes als 'Dismember The Transgender' ook genoeg oude hits als 'Gay Bar Massacre' te horen. Zoals uit voornoemde titels blijkt, is de gewelddadige, maar heel diep van binnen natuurlijk ook tedere liefde voor het seksueel afwijkende in ieder geval gebleven, terwijl men ook qua muziek het vertrouwde, door ijzersterk drumwerk voortgestuwde en met incidentele gitaarsolo's gelardeerde doodsgerochel ten gehore blijft brengen. Een heel solide, zij het ietwat gekortwiekt einde van deze aangename samenkomst, die een vroege voorbode vormt van al het fraais dat in het eerste weekeinde van mei tijdens Neurotic Deathfest in 013 nog komen gaat.