Negen tips voor Neurotic Deathfest

Van nieuwlichter Lucifericon tot oude rot Brutal Truth

Redactie 3voor12 Tilburg ,

Het grootste binnendeurse festival voor extreme metal in Europa staat weer voor de deur. Een der gitaristen van Brabants death metal instituut Severe Torture (zelf overigens ook van de partij dit jaar) en twee moeilijk van elkaar te onderscheiden 3voor12/Tilburg-recensenten laten hun licht schijnen over het programma en geven enkele tips.

Thijs van Laarhoven (Severe Torture)

Funerus (Main Stage, zaterdag 3 mei)
Death metal zij-project van Incantation's John McEntee en zijn vrouw Jill. Ik heb ze nog nooit live gezien, dus ik ben benieuwd. Het optreden krijgt ook een Nederlands tintje, want op NDF is het de Nederlandse drummer Frank Schilperoort die de eerder deze maand opgestapte Sam Inzerra vervangt.

Misery Index (Main Stage, zondag 4 mei)
Live altijd vet, voor de vierde keer op NDF. Lekkere groovende death/grind van het hoogste niveau. De nieuwe plaat 'The Killing Gods' staat op het punt van uitkomen en waarschijnlijk verrassen ze ons wel met enkele nieuwe nummers.

Lucifericon (Stage01, zondag 4 mei)
Vrij jonge band die occulte death metal speelt. Het wordt hun zesde show als ik me niet vergis, maar live staat het als een huis. Gaat dat zien!

Maarten de Waal (3voor12/Tilburg)

Massacre (Main Stage, vrijdag 2 mei)
Veel obscure pioniers van het genre worden deze editie van Neurotic Deathfest aan de vergetelheid ontrukt. Massacre komt net iets later met zijn meesterwerkje ´From Beyond´ uit 1991, maar de rappe Floridiaanse death, waarin de speed- & thrashroots van de band nog duidelijk hoorbaar zijn, blijft niet te versmaden. Hun nieuwe album ´Back From Beyond´ is net uitgebracht – benieuwd of ze het nog steeds in zich hebben.

Brutal Truth (Main Stage, zaterdag 3 mei)
Deze formatie rond grindcore-opa Dan Lilker zette in een stomend V39 stiekem een van de beste optredens van de dag neer op de overwegend aan black metal gewijde vrijdag van het afgelopen Incubatefestival. Tot onze spijt heeft de nog immer furieus energieke Dan besloten om in oktober, op zijn vijftigste verjaardag, definitief een punt te zetten achter zijn carrière. Daarmee wordt dit de laatste gelegenheid om deze even meedogenloze als olijke grindmachine binnen onze landsgrenzen te aanschouwen. Mis het niet!

Gorguts (Main Stage, zondag 4 mei)
Voor ons hét absolute hoogtepunt van de toch al sterk bezette 2012-editie van dit festival. Het dissonante geesteskindje van sinistere nerd Luc Lemay mag op de laatste dag de voorzet geven voor het afsluitende optreden van Dark Angel, en de massieve drumkwaliteiten van ene meneer Hoglan niet te na gesproken, vragen we ons toch af of die band er deze avond nog overheen gaat komen. Hoe dan ook, een spetterend einde van Neurotic Deathfest 2014 lijkt wel gegarandeerd.

Wouter de Waal (3voor12/Tilburg)

Deceased (Main Stage, vrijdag 2 mei)
Deze band mag dit jaar het spits afbijten op het hoofdpodium, en hoewel de eerlijkheid ons gebiedt te zeggen dat we nog nooit eerder van deze naam gehoord hadden, geldt dat in ieder geval niet voor het label waarop men het eerste album ooit uitbracht: het in extreme muziekkringen zeer welbekende Relapse. Naar verluidt zijn de heren al actief sinds 1985, maar de weg naar Europa is in al die jaren onbetreden gebleven. Hoog tijd dus om eens kennis te maken met deze raggende Amerikanen.

Lock Up (Main Stage, zaterdag 3 mei)
Te midden van al het weldadige geratel dat dit festival ons iedere keer weer biedt, is de performance van Lock Up van vier jaar geleden op de een of andere manier bijzonder goed in het geheugen blijven plakken, ongetwijfeld mede vanwege het zelfs voor Neurotic Deathfest ongewoon hoge energiegehalte. Deze zaterdag keert de 'grindsupergroep' (met onder anderen de schijnbaar onvermoeibare Shane Embury van Napalm Death op bas) terug op het hoofdpodium van 013. Dat belooft wat.

Cephalic Carnage (Main Stage, zondag 4 mei)
Het is niet de eerste keer dat Cephalic Carnage op het NDF-affiche prijkt, maar dat maakt het genoegen er niet minder om: niet alleen staat de band steevast garant voor een komisch intermezzo tussen het vaak wat serieuzere werk van collega's, ook bestaat er in deze muziekniche bijna geen combo dat zoveel verschillende stijlen met zoveel klaarblijkelijk gemak aan elkaar weet te rijgen als deze gasten. We wachten in spanning af wat voor malle fratsen de mannen nu weer op het podium gaan uithalen.