Mos Def, Puna Stage, zondag 6 juli 2014

Dat de muziek van Mos Def al meer dan negentien jaar staat als een huis binnen de hiphop-scene moge duidelijk zijn. Ook dat is het geval tijdens Woo Hah!: nummers lopen vloeiend in elkaar over, op het twee keer uitvallen van de muziek na, en worden aan elkaar gedraaid met salsa-achtige tussenstukjes. Mos Def is helemaal in het zwart gekleed met een opvallende sjaal voorzien van een Afrikaans printje in de kleuren rood, groen, geel. De rapper komt tijdens zijn opkomst bijna over als een mythisch figuur die de gehele act als een koning op zijn vertrouwde troon zit, maar het volk krijgt hij niet in zijn macht.

Uitvoering van het nummer Circle vat het optreden kort samen. Def start het nummer door te dansen en te draaien over het podium. Je hoort het publiek bijna denken: is dit het? Maar dan stopt de muziek en brengt de rapper, a capella, op hoog tempo zijn lines ten gehore. Dan komt het moment dat zijn teksten en de muziek samen komen. En ja! Dan heeft Def zijn publiek weer gewonnen. Voor even dan…

Zoals gezegd leek het publiek niet bepaald overtuigd van Mos Def. Het kijken naar Def op Woo Hah! voelt als een eenrichtingsverkeer dat zonder te stoppen doorrijdt. Interactie met het publiek is er nauwelijks, maar daar is duidelijk wel behoefte aan. Als de rapper zijn publiek kort toespreekt, laait het enthousiasme op. Jammer genoeg krijgt hij het niet voor elkaar om de bezoekers van Woo Hah! definitief voor zich te winnen.

Mos Def is iemand die het op muzikaal gebied allemaal goed op orde heeft. Een muzikale duizendpoot, die niet bang is om verschillende stijlen door elkaar te husselen om te laten zien wat hij kan. Maar dan is er nog zoiets als het publiek. Een artiest van zijn niveau moet daar beter mee uit de voeten kunnen. Mos Def krijgt uiteindelijk een verdient applaus, maar daverend was dat niet.