De Jeugd van Tegenwoordig, Canna Stage, zondag 6 juli 2014
De Jeugd van Tegenwoordig: niet hiphop genoeg voor Woo Hah, wel De Formule voor een feestje
Duidelijke tweedeling in set brengt ook verdeling in publiek
De heren van De Jeugd van Tegenwoordig zijn zelf inmiddels allemaal de 30 al gepasseerd, dus ‘jeugd’ mag je ze niet echt meer noemen. Maar nog steeds is De Jeugd van Tegenwoordig als ervaren sfeermaker een graag geziene gast op menig Nederlands (en Belgisch) festival. De Formule van een JVT-feestje bestaat voornamelijk uit hitjes pompen, springen en schaamteloos alcohol tanken.
HET CONCERT:
DE ACT:
Zeg je 'Willie Wartaal, Faberyayo en Vjèze Fur', dan zeg je natuurlijk 'De Jeugd Van Tegenwoordig'. Al jaren niet meer weg te denken uit de Nederlanse festival line-up en ook op vandaag Woo Hah zijn ze paraat. Dat ze op dit hiphopfestival afsluiters zijn van het grootste podium, verbaast de heren zelf ook: ‘’Maar hun zijn toch helemaal geen hiphop’’, grapt Vjèze Fur met een kleine dosis zelfspot. Ze zullen zich misschien moeten bewijzen tussen de grote internationale hiphop-namen. Of ze dat vanavond gaan doen is nog maar de vraag. Onder begeleiding van beatmaker Bas Bron zijn ze in ieder geval van plan om een flink feestje te maken. De wodka en champagne staan al klaar op het podium.
HET NUMMER:
Het duurt even voordat De Jeugd, en daarmee ook het publiek, erin komt. Om de sfeer te maken pompen ze letterlijk de hele eerste helft van de set alleen maar hitjes. Onder andere klassiekers ‘Hollereer’, ‘Watskeburt?!’, ‘Buma in me Zak’ en ‘Tante Lien’ komen voorbij. Wel allemaal een beetje in een nieuw jasje gestoken met een andere beat of ge-autotunede vocals van Bas Bron. Er wordt nauwelijks rust genomen tussen de nummers, waardoor het één grote hitjesmedley wordt. Vanaf het moment dat de heren de hele Koepelhal ‘JA, NATÚÚRLIJK’ laten scanderen is het tijd voor recenter materiaal. ‘Space Koibois’ wordt ingezet. De set is heel opbouwend, de climax komt dan ook bij het laatste nummer ‘De Formule’. Met name in het laatste, kneiterharde instrumentale stuk waarbij men eigenlijk niks anders kan doen dan springen.
HET MOMENT:
Wie al eerder een festivaloptreden van De Jeugd van Tegenwoordig heeft bijgewoond, weet dat de rappers de alcohol altijd rijkelijk laten vloeien. Niet alleen bij zichzelf, maar ook in het publiek. Op Paaspop was het motto ‘’mond open, ogen dicht, wodka uit de fles’’ en ook vandaag ‘trakteert’ Vieze Freddy op een fles wodka. Hij verlaat even het podium om wat monden op de eerste rij vol te gieten en klimt daarna weer het podium op. Maar waar is die fles heen? Iemand in het publiek heeft vast de avond van z’n leven. En morgen een moeilijke ochtend.
HET PUBLIEK:
Net zoals de tweedeling van de setlist (oude hitjes versus nummers van 'Ja, Natúúrlijk'), valt het publiek onder te verdelen in twee kampen: de mensen die komen voor de hitjes versus de diehard Jeugd-fans. Daardoor blijft het publiek in zijn geheel een beetje tam en verdeeld tot de climax op het einde. Waar het een uur geleden tijdens Danny Brown constant rammen en beuken was, wordt er bij De Jeugd van Tegenwoordig hier en daar voorzichtig een moshpit gestart en gaat het pas bij de laatste paar nummers écht los. Dan krijgt De Jeugd ook daadwerkelijk de héle mensenmassa aan het springen.