Digitzz krijgt de eer om het Canna Stage in de Koepelhal te openen voor Woo Hah!. Het is nog niet druk en hij begint zijn set zeer laid back, zoals we hem het beste kennen. Op de vraag of er 'smokers' in de zaal zijn worden er veel handen opgestoken. Dit doet Digitzz kennelijk goed, want hij lacht er breed bij. Na een kort intermezzo met muziek van Snoop Dogg en Bob Marley komt er meer vaart in de set. Eerst nog het zeer rustige ‘On Mars’, Maar daarna gaat Digitzz verder met beats die wat harder knallen dan zijn gemiddelde muziek. Vooraan wordt zowaar gesprongen en hier ontstaat zowaar een eerste moshpit, totaal onverwachts bij een artiest als Digitzz. Hij neemt vervolgens ruim de tijd om het volgende nummer aan te kondigen. Het publiek wacht af en bij het horen van de intro van ‘The Jam’ laat het publiek hard horen dat ze er zin in hebben. Daarna speelt Digitzz nog zijn laatste single ‘The Awesome’, gaat op de foto met het hele publiek en dan is het echt klaar. Een zeer goede opener van dit podium. (Paul Timmermans)
 

Als je je afvraagt hoe je een festival moet openen, moet je bij Aer zijn. David von Mering en Carter Schultz, afkomstig uit Boston, hebben de grote eer om Woo Hah! af te trappen. Daar nemen ze een drie-koppige band voor mee. Een mannetje of tachtig kijkt toe en ziet hoe vooral Carter Schultz energiek te keer gaat op het podium. De gekte slaat over op het publiek en al bij het eerste nummer gaan de handen op en neer. Voor velen zal de naam Aer, uitgesproken als ‘air’ niet snel iets zeggen. De onbekendheid van de gasten deert echter niet. Het publiek geniet van de rock-achtige herrie die uit de speakers knalt. Na vier nummers lijkt een deel van het publiek het wel gezien te hebben. De muziek van Fresh Air Movement (zoals ze zich ook noemen) is te veel van hetzelfde. Desalniettemin een prima start van Woo Hah! (Wesley van Oevelen)
 

Rashad, een drieëntwintig-jarige rapper uit Chattanooga, Tennessee, start zijn set met de wat rustigere nummers uit zijn repertoire, maar al vanaf het begin zet hij zijn lines feilloos en strak op de beats van de DJ. Na de eerste paar nummers, maken de easy-listening liedjes plaats voor het rauwere werk. Opvallend aan de performance is dat Ashad weinig woorden verspeelt aan de intro en aankondigingen van zijn nummers. De rapper hoeft maar een zinnetje te roepen en het publiek weet wat hen te wachten staat. Dit komt goed naar voren als iedereen stuitert op de tekst; ‘You live bitches and blush, we live for weed and money.’ De toon is gezet en het publiek laat weten dat de teksten van Asaiah niet nieuw voor hen zijn.



Boven het podium pakken de wolken gedurende het optreden van de Amerikaan samen. Ieder moment lijkt het gevaarte los te barsten en na het vijfde nummer gebeurt dat dan ook. Wie denkt dat dit publiek zich laat afschrikken door de vette druppels, heeft het mis, want deze trouwe fans dansen gewoon in de plens. Dat zou niet gebeuren als er niet een ras-artiest op het hoofdpodium stond en Isaiah Rashad is er zeker een van dat kaliber. De passie van de rapper wordt met speels gemak overgedragen waarbij geen plek is voor lange monologen, maar gewoon doen waar je goed in bent. (Flip Kloet)

Rapper YG heeft een bus later genomen: de Amerikaan begint bijna een half uur later dan gepland. Host Kleine Jay moet het publiek opwarmen en geeft meerdere malen door dat we nog even geduld moeten hebben. Als hij er dan eindelijk is, pompt de dj eerst ‘The Next Episode’ van Dr. Dre en Snoop Dogg. Samen met een back-up mc wisselt YG de tekst van het nummer af. Het publiek is goed opgewarmd, maar hoe teleurstellend is het dan dat YG's eigen nummers niet door het publiek opgepikt worden. Hits als ‘My N*gga’ en ‘Bitch, Who Do You Love’ worden nog wel een beetje meegerapt, maar de rest van zijn setlist valt tussen wal en schip. De DJ besluit dan maar ‘M.a.a.d. City’ van Kendrick Lamar aan te zetten. De goed gevulde Koepelhal barst uit haar voegen, maar de Amerikaan rapt tijdens de 45 gereserveerde minuten slechts twintig. Van een volwaardig optreden is hier geen sprake en het is des te vreemder dat YG zijn eigen bodyguard heeft meegenomen die het hele concert lang alleen maar wat raar uit zijn doppen staat te kijken.