The Wytches, Dudok, zondag 21 september 2014
#Incu14: Onvoorspelbaar The Wytches laat getormenteerde ziel het woord doen
Donkere garagesurf met licht optimisme bezorgt Dudok een wow-effect van jewelste
The Wytches begonnen dit festivalseizoen op Paaspop. Daar waren ze nog(al) een vreemde eend in de bijt met die snoeiharde gitaren en donkere sound tussen niks-aan-de-hand popacts als pak hem beet Chef’Special en Memphis Maniacs in. Via onder andere Best Kept Secret komt de band op de eerste herfstdag naar Tilburg voor een show op Incubate. Zou het beste dan tot het laatst bewaard zijn? Met het debuutalbum eindelijk op zak en vele shows verder staat de band in Dudok op een festival waar het niet anders kan dan zich als een vis in het water voelen.
HET CONCERT
DE ACT
Britse gitaarband die moeiteloos laveert tussen grunge, garage, psych en zelfs metal. Live duister, meeslepend en soms stadionrock-achtig groots. Zonder ze daarmee dergelijke pretenties toe te willen dichten. Grote kracht van de band is de technisch begaafde stem van Kristian Bell die klinkt als de klankkast van een getormenteerde ziel. Hij heeft in veel opzichten wat weg van Kurt Cobain, maar in het heetst van de strijd ook van de zanger van een willekeurige death metal-groep.
HET NUMMER
Het openingsnummer. Dat vat het aardig samen: almaar doorzagende gitaareffecten, een surfende bas en nagalmende distortion die de overgang naar het tweede nummer perfect inleidt. Meteen wordt er doorgepakt op het moment dat de band beseft dat het publiek al is ingepakt. Gewillige slachtoffers zijn hier alomtegenwoordig.
HET MOMENT
Als de bassist zich omdraait naar zijn versterker en gelijk een bezetene op zijn bas begint te slaan. Niet dat hij de enige is die zich wat lijkt te verliezen in zijn spel. Op het eerste oog lijken ze schuw, maar intense jongens, die van The Wytches.
OOK OPMERKELIJK
Deze band verliest geen toeschouwers gaandeweg de set, maar krijgt er steeds meer bij! Dudok is minstens anderhalf keer zo goed gevuld als bij aanvang. Niet heel verwonderlijk als het woord zich zo snel verspreid heeft. Je had dit als Incubate-bezoeker gewoon niet willen missen.
HET PUBLIEK
Op de paar fans vooraan, die proberen hun haar even hard te laten wapperen als de bandleden van The Wytches, na staat Dudok met verbazing, ontzag en genot te kijken naar The Wytches.
HET OORDEEL
Wat een geweldig optreden is dit. En wat een energie komt er vrij in Dudok dat in het middaguur nog behoorlijk apathisch is. The Wytches zijn bijzonder origineel in het combineren van de vele muziekstijlen en zoals vandaag wel blijkt is de band inmiddels bijzonder goed ingespeeld. De vele breaks, de tempowisselingen en het samenspel: het valt allemaal zo ontzettend goed samen. Alle drie de bandleden zijn behoorlijk in zichzelf gekeerd, maar een hechter collectief is vandaag nog niet gezien. Een betere act op de zondag van Incubate waarschijnlijk ook nog niet.