Heavy uit Zevenbergen opent de avond en hij doet dit zeker niet onverdienstelijk. Tijdens zijn optreden wordt duidelijk waarom hij door is gedrongen tot de halve finales van de Grote Prijs van Nederland. Met zeer luide beats en verrassende flows laat hij in Tilburg zien dat hij nog geen bekend gezicht is, maar dat binnenkort wel hoopt te gaan zijn. Hij zou alleen wat beter na mogen denken over de volgorde van zijn shows. Tegen het einde van de show komt zijn vriend Skinny het podium op en zetten ze een echte banger in. Als dit nummer afloopt en Skinny weer in de coulissen verdwijnt wordt er een nummer gestart dat gaat over eenzaamheid. Het publiek is verrast door alle emotie en verliest de aandacht, Heavy merkt dit en start het nummer opnieuw, maar helaas, de aandacht lijkt op.

 

Kleine Jay laat het publiek nog een keer applaudisseren voor Heavy. Dan vertelt hij dat hij Timmietex gevraagd heeft of hij ook een nummer mag doen. Waar op het antwoord voor de hand ligt; 'dat moet je de mensen vragen!' De zaal reageert enthousiast en zo verzorgt Kleine Jay een kort muzikaal intermezzo.
 

Na een korte pauze is dan de veteraan uit Amersfoort aan de beurt. Diggy Dex geeft een explosieve show met veel nummers van zijn aankomende album, Do It Yourself. In het begin gaat het publiek mee en danst lekker, maar halverwege de show lijkt weer de aandacht te verslappen. Maar als Diggy Dex dan wat oudere nummers laat horen komt het publiek weer in beweging. Als backup is Daan Rijkers erbij, een nieuw talent uit Uden. Ook Daan doet mee aan de Grote Prijs en staat in de halve finales. Hij brengt het eigen nummer 'Doen We Het Voor' ten gehore. Diggy Dex transformeert tot een dienstbare backup mc en de zaal lijkt te genieten. Veel hoofden gaan op en neer, mee op de beat.

 

Vervolgens is Kleine Jay weer terug op het podium, zelfde recept. Hij kondigt Diggy Dex en Daan Rijkers af en start weer een eigen nummer. Het klinkt prima, maar het publiek reageert minder enthousiast, helaas. Eindelijk is het zover en dat is te merken aan het publiek. Waar de Kleine Zaal van 013 maar half gevuld was bij de support acts, loopt de zaal nu goed vol. Er verschijnen twee zangeressen en een gitarist op het podium. En daar verschijnen nu dan ook ook Timmietex en Ben Jur (vaste producer, red.). Ze starten met de titeltrack van het album, 'Bekende Gezichten'. Het eerste wat Timmietex de zaal vertelt is dat hij 'fucking blij' is dat we er allemaal zijn. Na het volgende nummer vertelt hij dat zijn conditie slecht is en dat ze ontzettend veel nummer gaan doen. Conclusie: we doen het rustig aan. En die mening lijkt het publiek te delen. Als Fotosynthese ineens het podium op komt gestormd en er een nummer van voormalig rapgroep 'Van Kwaad Tot Erger' wordt ingezet, blijft het publiek redelijk kalm. De hele groep is er, en zelfs Ben Jur komt achter de draaitafel vandaan om een stuk te rappen. Er wordt hier en daar in de zaal wel gesprongen, maar de rest van de zaal lijkt nog steeds af te wachten.

Dan is het tijd voor een pauze, terwijl het nummer 'South Kings' op de achtergrond draait worden er wat cd's het publiek ingegooid. Vervolgens komen er twee grote flessen Schrobbeler tevoorschijn met de vraag 'Wie heeft er zin in een borrel?!' Timmietex waarschuwt dat we nu we een pauze gehad hebben, we dan toch echt gaan springen. Fotosynthese springt terug het podium en zo zetten ze het nummer 'Spel' in. Het publiek lijkt wat losser te komen en mee te willen gaan in de energie. Dan verschijnt Meneer C op het podium. De meeste mensen lijken te weten wat dit betekent, het nummer 'Kruikenzeikers' wordt ingezet. Het eerbetoon aan Tilburg van Timmietex samen met de Gelogeerde Aap en Meneer C. Door Tilburgers wordt er gesprongen en geschreeuwd, zelfs de wat oudere mensen achterin de zaal genieten. Het feestje lijkt nu eindelijk op gang te komen. Hier bouwen Timmietex en Ben Jur goed op door, want meteen starten ze de volgende track. De single die vorige week uitgebracht werd, 'Favoriete Meisje'. Dit nummer is duidelijk bekend bij de mensen en dan danst eindelijk de hele zaal. Toegegeven, het is een nummer waar stilstaan ook moeilijk bij is.

Al met al een show die goed in elkaar zit met meer dan genoeg tempowisselingen. De gitarist en de zangeressen voegen iets toe aan de van Timmietex bekende funk invloeden. Het geouwehoer van Tim is leuk om naar te luisteren, maar neemt niet de aandacht bij de muziek weg. Jammer is dat het publiek zo lang nodig heeft om warm te worden, eigenlijk pas bij de laatste twee nummer gaat de zaal fatsoenlijk los, maar dan is het ook echt feest. 

- foto's volgen later -