Het concert is niet uitverkocht, maar toch staat het in de Kleine Zaal en op het balkon aardig vol. De verscheidenheid van het publiek is erg opvallend; niet alleen komen er jonge kinders naar Eefje kijken, maar ook een heleboel dames en heren die wat ouder zijn en van alles wat daar tussenin zit. Eefje’s muziek spreekt een breed publiek aan. Netjes op tijd vangt support-act Elijah aan, die onder begeleiding van zijn eigen gitaar- en piano spel een aantal nummers voor ons speelt.
Op het moment dat Eefje het podium betreedt wordt de zaal beladen met een lichtelijk mysterieuze sfeer. Ze opent met ‘’Schip’’ van haar nieuwe album, een eenvoudig maar uiterst charmant akoestisch liedje (nu wel gespeeld op elektrische gitaar). De zangeres is niet helemaal bij stem, maar ondanks dat zingt ze loepzuiver. Nu en dan een klein beetje schor, wat ergens ook wel past bij de emoties die ze overbrengt. Er speelt een duidelijke chemie tussen Eefje en de rest van de band en dat is ook terug te horen in het enthousiasme waarmee ze spelen. De band geniet zichtbaar van het optreden, er worden veel glimlachjes uitgewisseld, maar de hele avond door blijft de band strak en geconcentreerd spelen. Ook de samenzang klinkt erg harmonieus. Ze zijn feilloos op elkaar afgestemd, het nummer ‘’De Stad’’ bijvoorbeeld komt daardoor ontzettend goed tot zijn recht.
Eefje de Visser betovert jong en oud in 013
Poëtische teksten maken de Kleine Zaal één en al luisterend oor
Vorig jaar rond deze tijd stond ze al voor haar debuutalbum ‘’De Koek’’ in de NWE Vorst het publiek te betoveren met haar Nederlandstalige chansons. Deze avond staat Eefje de Visser in de Kleine Zaal van 013 om ook nummers van haar nieuwe album ‘’Het Is’’ ten gehore te brengen. Al eerder deze dag speelde ze in haar eentje in de Tilburgse platenzaak Sounds een akoestische showcase, vanavond wordt ze vergezeld door haar vierkoppige band.
Als Eefje en band na het laatste nummer het podium verlaten, wordt er direct op een niet al te subtiele wijze gevraagd om een toegift. Het publiek blijft volop applaudisseren tot de muzikanten weer het podium opkomen. Vanuit de zaal wordt er meerdere malen gevraagd om het nummer ‘’Schotland’’, ook door een schattige kinderstem, waarop Eefje toegeeft dat niet te kunnen weigeren. Dit nummer wordt dan uit volle borst meegezongen door het publiek. Het laatste, en misschien ook wel het bekendste, nummer dat ze speelt is ‘’Hartslag’’ van de Koek. De band zet hier nog een tandje bij en speelt een lang en energiek instrumentaal stuk, waarop het publiek nog één laatste kans krijgt om helemaal los te gaan. En die kans grijpt iedereen; er wordt heel enthousiast meegeklapt en meegedanst op Eefje’s allerlaatste liedje.
Het valt niet te ontkennen dat zowel Eefje als haar band enorm getalenteerde muzikanten zijn. Ze geven de luisteraar een hele nieuwe beleving van Nederlandstalige muziek, zoals eigenlijk bijna geen andere artiest dat doet. Het enige wat jammer is, is dat de instrumenten soms Eefje’s stem overstemden. De teksten die Eefje zo typeren, zijn daardoor moeilijk te verstaan. Misschien is het daarom ook dat de ultieme Eefje-belevenis toch bestaat uit een solo-optreden met akoestische gitaar (zoals deze middag in de platenzaak). Daardoor komt de intimiteit van bepaalde nummers beter tot zijn recht.