Na een bijzonder geslaagde EP-presentatie eind vorig jaar in Little Devil laten de jongens van Izah hun kijk- en luistergeweld nu los op de bezoekers in Hall of Fame. De complexe formule is ondertussen ruwweg dezelfde gebleven: een episch opgebouwde, veelzijdige postmetal set begeleid door een bijzonder treffende reeks korzelige zwart-wit fragmenten, die ons een barre visie op onze veelal door mensenhanden verwoeste aarde voorspiegelen. Het vergt misschien even tijd om in de juiste stemming te komen, maar als men eenmaal gegrepen is door de krachtige combinatie van klank en beeld is er geen ontsnappen meer aan. De fabrieksomgeving waarin dit concert plaatsvindt past qua sfeer ook uitstekend bij de talrijke visuele variaties op het thema van technisch-industriële vernietiging. Na afloop vernemen we dat voor de band wellicht een tocht richting Duitsland en Polen in het verschiet ligt. Dat zou heel mooi zijn, want deze show verdient zeker een groter bereik dan nu het geval is.

Wanneer de daaropvolgende pauze bijna afgelopen is, wordt het licht op de planken verduisterd en betreden twee mannen het podium, die respectievelijk achter enkele Moog synthesizers en het drumstel plaatsnemen en prompt starten met een rammelend en schreeuwend duet, alvorens de andere bandleden het podium betreden en het muzikale inferno compleet is. De mannen uit Lausanne mogen zich dan vernoemd hebben naar de stichter van enkele wereldwijd uitzonderlijk succesvolle godsdiensten, een vluchtige blik in de zaal achter ons leert al snel dat hun interpretatie van 's mans oerkracht slechts bij een klein smaldeel van de bevolking in goede aarde valt. Degenen die de intense metalen herrie van dit combo echter wel kunnen waarderen, geven blijk van een aanzienlijk enthousiasme, aangespoord door de energieke presentatie van de gasten op het podium, waarvan de drummer op een gegeven moment zelfs even de zaal inrent om de voorste publiekslinie nog dichter bij de planken te duwen. Een woest slot van een zeer geslaagde avond.