CONCERT
Kumbia Queers, Hall of Fame Grote Zaal, zondag 30 juni

MUZIEK
Het zal wel standaard in hun press-kit staan, want iedere site rept over exact dezelfde beschrijving: 'tropi-punk'. Het tropische aspect bestaat uit kumbia, een genre dat in Zuid-Amerika bijzonder populair is. In een laag tempo hoor je constant TOK-tsjikke-TOK-tsjikke-TOK-tsjikke tot vervelens toe. Het punk-gedeelte is zichtbaar, niet hoorbaar. De toetseniste heeft een T-shirt aan van Crass, de zangeres misbruikt de doodskop van Misfits.

PLUS
Een cover van Black Sabbath's Iron Man is net te verteren. Dat een cover het hoogtepunt is van een uur lang zegt genoeg over de...

MIN
Er zit meer spanning in het kijken naar hoe een bakje yoghurt verschimmelt dan deze band. Ieder nummer is exact hetzelfde. Het dreinende ritme, het gebrek aan een kop, middenstuk en eind, de hoop dat er met een luider begin eindelijk een 'punk-attitude' wordt neergezet, om vervolgens weer terug te vallen in die TOK-tsjikke TOK-tsjikke. Variatie is non-existent en ook al is het flauw om een band daarop af te rekenen als een stijl bepaalde kenmerken heeft, deze Queers vragen erom door zich als 'tropi-punk' te omschrijven. 'We're going to do a cover of a punk song'. Echt? Niet gehoord.

CONCLUSIE
Een cliché: je moet ervan houden, anders vind je het niets. Het aanwezige publiek danst goed mee, maar als je dit van een afstandje bekijkt, staat hier niets anders dan een potsierlijke band die een cliché van haarzelf is.

CIJFER
3