#Mundial13: Stijve spiertjes losdansen op Aziz Sahmaoui & University of Gnawa

Senegalezen luisteren weg als liftmuziek, maar zijn onderhuids muzikaal briljant

Freek Verhulst ,

Wie gisteren de nacht besloot bij Caïro Liberation Front, zal zich nog even in de ogen en oren wrijven. "Sta ik nu nog steeds in het nachtprogramma?" Nee hoor, maar Aziz Sahmaoui hanteert wel evenals het Tilburgse DJ-collectief veelvuldig de kreet 'Yalla!', wat overgiens gewoon Arabisch is voor 'kom op'. Overigens is de boodschap van Aziz en zijn University of Gnawa er meer een van vrede en solidariteit dan van rebellie, wat zich ook uit in de voortkabbelende composities met kenmerkend Afrikaanse samenzang. En het enige waar men van wordt bevrijd, zijn hooguit de spierpijntjes die gisteren tijdens de afterparty's zijn opgelopen.

CONCERT
Aziz Sahmaoui & University of Gnawa, Wagenmakerij, Mundial, 30 juni 2013.

MUZIEK
Senegalese gnawa-jazz, waarbij de polyritmiek hoogtij viert. De composities kabbelen voort als een plas op de savanne de wind, waar zebra's en antilopes uit staan te drinken. Af en toe is er ruimte voor een stukje frivole virtuositeit van één der gitaristen.

PLUS
University of Gnawa is een prima band om de dag mee te beginnen. Er gebeurt niet te veel spannends, maar precies genoeg om een beetje mee te deinen: festival-ochtendgymnastiek. Op het eerste gehoor zijn de nummers wat langdradig, maar dan dringt langzaam het besef door dat de bandleden briljant goed op elkaar zijn ingespeeld. Een hupsje van de frontman en de hele groep schakelt moeiteloos over in een andere maatsoort. Een hupsje later schakelt men weer even soepel terug. Het zijn misschien details, maar ze verraden puur vakmanschap.

MIN
Jammer is dat dat vakmanschap eigenlijk te weinig op de voorgrond komt. De solo's van de akoestisch gitarist zijn technisch knap uitgevoerd, maar ze krijgen helaas zo weinig ruimte. Daardoor luistert het optreden weg als liftmuziek, en grijpt het niet genoeg. Frontman Aziz probeert dat wel, het publiek grijpen, maar het duurt even voordat hij doorheeft dat wij houterige Nederlanders er misschien wat moeite mee hebben om Senegalese teksten in een a-syncopisch ritme mee te zingen. Het haalt de vaart aanvankelijk wat uit het optreden, en het verstoort de chemie tussen band en publiek enigszins. Maar het moet gezegd: de aanhouder wint. Aan het eind van de show slaagt Aziz er met zijn ge-yalla wel degelijk in om een aanzienlijk groepje mensen mee te laten zingen.

CONCLUSIE
Prima optreden om het lijf weer op te warmen voor de tweede Mundial-dag. Jammer dat deze virtuozen niet het achterste van de tong laten zien, want de groep heeft meer in zijn mars dan nu blijkt.

CIJFER
7