Eigenlijk wilden The Sidekicks een fitness instructeur of foute dj als voorprogramma (geen grap), maar helaas kregen ze dat niet voor elkaar. Vandaar dat ze maar gingen voor iets fatsoenlijks. En dat kwam in de vorm van blues rock trio Macswordfish. Simpele middle-of-the-road rock gemaakt met slechts een drumstel en gitaar(en). Erg veel diepgang is er dus ook niet, maar vooral door het brede scala aan gitaareffecten weet de band toch een veelzijdige set neer te zetten.

Na vijf jaar Engelstalig alles omgooien en overschakelen naar Nederlands, zelden deed een band het beter dan The Sidekicks. Bij de presentatie van hun EP ‘Wij Zijn Verhuisd’ kun je jezelf namelijk vooral afvragen waarom ze dit niet veel eerder hebben gedaan. De band heeft namelijk duidelijk moeite gestoken in hun nieuwe concept, en dat nieuwe jasje zit prima. Dromerige teksten a lá de al eerder genoemde Spinvis, de dansbare indierock en de droogkloterige humor van frontman Joost Ariëns; het staat allemaal als een huis.

De set wordt geopend met twee oudere nummers die ietwat zoetsappig aandoen. Maar zodra Pen In de Aanslag, het eerste nummer wat ze spelen van de nieuwe EP, wordt ingezet gaat het los. En daarmee zorgen ze eigenlijk ook voor het sterkste punt van de presentatie. Het contrast met de vorige nummers is sterk en zo laten ze op een subtiele manier zien wat de nieuwe EP te bieden heeft, maar ook dat de band vooruitgang boekt.

Als na krap drie kwartier, inclusief toegift, de band het voor gezien houdt is het vooral balen dat het uiteindelijk ‘maar een EP’ is. De nieuwe richting die de band in is geslagen is zeker veelbelovend maar het lijkt alsof we nog maar een voorproefje gehoord hebben. Het wachten is dus nog op een album, want dit concept smaakt zeker naar meer.