Yuck, 013, Kleine Zaal, Zaterdag 21 September

Toegegeven: baanbrekend is het allemaal niet wat Yuck tot dusverre op plaat heeft uitgebracht. De alternatieve noise pop wordt meer dan eens vergeleken met dat van Dinosaur Jr., Pavement en Sonic Youth. Afijn, u kent het vast. Zonder al te revolutionair te zijn heeft men echter wel een verzameling hitgevoelige tracks bijeen gespeeld waar menigeen jaloers op zal zijn. Nummers als Holding Out, The Wall, Get Away en het vanavond furieus gespeelde Operation staan zo’n twee jaar na de release nog altijd als een huis. Het is echter bijzonder spannend hoe het ontbreken van Daniel Blumberg, die toch een essentiële schakel in het geheel was, opgevangen wordt.

Yuck trapt vanavond af met Middle Sea, een nieuw nummer. Pas bij het tweede nummer, Holding Out, merken we voor het eerst dat Blumberg niet meespeelt. Gitarist Max Bloom is naar voren geschoven en neem de honneurs met verve waar, af en toe valt het gemis van Blumberg’s lome stemgeluid op maar over het algemeen lijkt Bloom geknipt voor deze rol. Een ander opvallend moment dient zich aan wanneer bassiste Mariko Doi onder haar gordijn van haar vandaan komt en de vocalen van The Wall voor haar rekening neemt.

De nieuwe nummers klonken over het algemeen vrij goed maar het hoogtepunt dient zich toch aan wanneer het viertal met Operation een toch al geslaagd optreden af sluit. Dit nummer bevat zoveel meer vuur en venijn dat je zou willen dat Yuck altijd in deze versnelling opereert.

Ondanks het feit dat de show in de namiddag plaats heeft loopt er vreemd genoeg toch een vent stomdronken naar de eerste rij om ter plekke zijn moves te etaleren. Even dreigt hij de bühne te beklimmen met wat schermutselingen tot gevolg, gelukkig duurt het allemaal niet al te lang en maakt het drankorgel zich uit de voeten. De rest van de toeschouwers staart voornamelijk in alle tevredenheid naar zijn of haar schoenen.

Yuck is ondanks het verlies van een belangrijke schakel een springlevende hitmachine. 30 September: Glow & Behold!