HET CONCERT
Smith Westerns, De NWE Vorst, vrijdag 20 september 2013.
DE ACT
Amerikaanse indierock-band die een lichte verschuiving in stijl heeft doorgevoerd: van indierock naar dreampop, met live een neiging naar shoegaze.
HET NUMMER
‘3 A.M. Spiritual’ had hem kunnen zijn, maar het nummer wordt veel te nonchalant en met gebrek aan bezieling gespeeld. Het zit op plaat vol verlangen, maar daar is het op het podium vanavond niets meer van terug te horen. En dus wordt het maar het voor de hand liggende ‘Weekend’, het bescheiden hitje van ‘Dye It Blonde’ waarmee de band zijn optreden meer glans laat geven door de dansende meisjes vooraan bij het podium. De uitvoering is niet eens zo heel best, maar het blijft een aanstekelijk nummer. En hey, het is vrijdagavond. Weekend dus.
HET MOMENT
Het oneindige moment van de brom die het geluid, dat toch al een erg ongelukkige mix heeft, ruw verstoort. Totdat het gedaan is en de versterkers worden uitgezet.
OOK OPMERKELIJK
Het is het eerste optreden in Nederland sinds enige tijd, dus dat de band niet zo goed weet wat ze kan verwachten is begrijpelijk, maar dat de jongens verbaasd zijn dat er mensen zijn komen kijken en dat dan ook nog laten weten, gaat wel heel erg ver. En ook opmerkelijk, want volledig nagelaten: Incubate is een festival, speel dan ‘All Die Young’, zo’n potentieel festivalanthem met hoog feel good-gehalte.
HET PUBLIEK
De flegmatiek op het podium slaat over op de zaal. Behalve bij ‘Weekend’, heel even.
HET OORDEEL
Het is altijd zo jammer als een band goed liedjes kan schrijven, daar zo veel gevoel in weet te leggen en dat daar dan live bijna helemaal niets meer van over blijft. De zanger-gitarist, die bijna alle aandacht opeist, speelt slordig, zingt vals en spreekt het publiek zonder enige emotie toe. Probeer er dan nog maar eens het beste van te maken. Dat lukt dan dus ook niet. Smith Westerns maakt hele fijne albums, maar stelt live behoorlijk teleur.
Smith Westerns, De NWE Vorst, vrijdag 20 september 2013.
DE ACT
Amerikaanse indierock-band die een lichte verschuiving in stijl heeft doorgevoerd: van indierock naar dreampop, met live een neiging naar shoegaze.
HET NUMMER
‘3 A.M. Spiritual’ had hem kunnen zijn, maar het nummer wordt veel te nonchalant en met gebrek aan bezieling gespeeld. Het zit op plaat vol verlangen, maar daar is het op het podium vanavond niets meer van terug te horen. En dus wordt het maar het voor de hand liggende ‘Weekend’, het bescheiden hitje van ‘Dye It Blonde’ waarmee de band zijn optreden meer glans laat geven door de dansende meisjes vooraan bij het podium. De uitvoering is niet eens zo heel best, maar het blijft een aanstekelijk nummer. En hey, het is vrijdagavond. Weekend dus.
HET MOMENT
Het oneindige moment van de brom die het geluid, dat toch al een erg ongelukkige mix heeft, ruw verstoort. Totdat het gedaan is en de versterkers worden uitgezet.
OOK OPMERKELIJK
Het is het eerste optreden in Nederland sinds enige tijd, dus dat de band niet zo goed weet wat ze kan verwachten is begrijpelijk, maar dat de jongens verbaasd zijn dat er mensen zijn komen kijken en dat dan ook nog laten weten, gaat wel heel erg ver. En ook opmerkelijk, want volledig nagelaten: Incubate is een festival, speel dan ‘All Die Young’, zo’n potentieel festivalanthem met hoog feel good-gehalte.
HET PUBLIEK
De flegmatiek op het podium slaat over op de zaal. Behalve bij ‘Weekend’, heel even.
HET OORDEEL
Het is altijd zo jammer als een band goed liedjes kan schrijven, daar zo veel gevoel in weet te leggen en dat daar dan live bijna helemaal niets meer van over blijft. De zanger-gitarist, die bijna alle aandacht opeist, speelt slordig, zingt vals en spreekt het publiek zonder enige emotie toe. Probeer er dan nog maar eens het beste van te maken. Dat lukt dan dus ook niet. Smith Westerns maakt hele fijne albums, maar stelt live behoorlijk teleur.