DE ACT
De Kellies hadden duidelijk niet echt een visie over de muziek die ze nou wilde maken. De set begint redelijk saai met steady bluesrock. Maar na een paar nummers komt er al snel verandering in doordat de gitaar wordt vervangen met een orgeltje. Weer twee nummers later komt de gitaar terug en gaan ze over op een hardere rock sound. En het laatste kwartier is eigenlijk gewoon een ordinaire rip-off van de Ramones. ¿Que?

HET MOMENT
Toch dat orgeltje. De rest van de set is vrij simpel en rauw, hiermee halen ze er net de scherpe randjes mee af. Ook de ontzettend ‘girly’ vocals van de gitariste en drumster komen net wat beter uit de verf. Toch wel jammer dat ze na tien minuten alweer besluiten om over te gaan op een soort jamsessies.

HET PUBLIEK
Aanvankelijk toont het publiek in de Cul weinig interesse in de band. Maar zodra er wat meer variatie komt in de nummers komen er ook meer mensen op het vrouwelijke trio af. En hoewel de muziek bij vlagen best dansbaar is blijft het vrij oude publiek toch redelijk stationair heen en weer bewegen. Op de twee Argentijnse geluidstechnici na dan. Hilarische, weinig ritmische moves en af en toe schreeuwen ze nog eens wat onverstaanbaars naar de dames op het podium. Maar ja, als je het van je eigen aanhang moet hebben bij een gig…

HET OORDEEL
Variatie is er in ieder geval genoeg, maar nergens wordt het echt interessant. Met simpele rock n’roll is niks mis, maar zeker door de inbreng van een orgeltje en een aardige partij meerstemmige vocals zou je meer verwachten. Maar misschien is dat ook omdat het Incubate is en je dan net iets meer verwacht.