#INCU13: Groots klinkend I Am Kloot heeft niet zijn avond

Brave headliner moet oppassen niet routineus te worden

Daan Krahmer ,

I Am Kloot draait alweer een hele poos mee. Dit trio uit Manchester past al ruim een decennium en zes albums eenzelfde formule toe. Eén die ze met hun laatste wapenfeit, het dit jaar verschenen 'Let It All In', tot in de puntjes geperfectioneerd hebben. Mede dankzij de productie van land- en genregenoten Guy Garvey en Graig Potter van Elbow klinkt I Am Kloot anno 2013 uitbundiger en rijker georchestreerd dan voorheen.

HET CONCERT
I Am Kloot, Theaters Tilburg, vrijdag 19 september 2013.

DE ACT
Om dat grootsere geluid ook live te realiseren is de band op het podium uitgebreid tot een zestal. Dat leveren fraai aangekleden momenten op. Trompet, saxofoon, accordeon. Het geeft nieuwe liedjes als concertopener 'These Days Are Mine', 'Let Them All In' en het oudere 'Fingerprints' meer om het lijf. Maar deze liedjes zitten inmiddels zó goed in de vingers dat het vanavond wat routineus over komt.

HET NUMMER
Nee, dan 'Proof'. Het is de natte droom van elke beginnende singer-songwriter om ooit een liedje van dit niveau te schrijven. Die scherpe tekst in combinatie met de schitterende melodie, het maakt als altijd weer indruk. Hoewel het sentimentele pianoarrangement tegen het einde aan van ons niet gehoeven had.

HET MOMENT
Het is vanavond voornamelijk het oudere materiaal dat weet te overtuigen. 'Twist' en het lekker rauw, met licht krakende stem gezongen, '86 Tv's' zijn momenten die je even op het puntje van je stoel doen zitten. Maar 'I Still Do' blijkt het moment van het concert. Hier zorgt I A Kloot eindelijk voor kippenvel.

OOK OPMERKELIJK
De altijd zo charmante John Bramwell is vanavond niet helemaal in zijn element. Hij voelt zich "Awkward" in de grote theaterzaal en vindt het "weird" dat iedereen zit. Tussen de nummer door vallen zijn praatjes een beetje in herhaling. Na vier keer zijn glas te heffen en vrolijk "Cheers!" te roepen, weten we het wel. Gelukkig lacht Bramwell het zelf ietwat ongemakkelijk weg.

HET PUBLIEK
Het publiek kijkt goedkeurend toe maar is gematigd enthousiast. Het applaus is aan de matte kant en het publiek slaapt gedurende het wat langdradige optreden langzaam in. Voor spanning en sensatie bent u bij deze band aan het verkeerde adres. Zeker vanavond.

HET OORDEEL
Deze band kan beter.