#INCU13: Post mortem optreden Giant Drag had ook echt niet meer gehoeven

Optreden onderdeel van farewell tour inspiratieloos en gênant

Patric Muris ,

Afscheid nemen doe je het liefst in stijl. Maar wat als de koek echt helemaal op is en je zangeres zo de weg kwijt is en plaatsvervangende schaamte alleen nog maar kan leiden tot hoon gelach onder de andere bandleden? Dan heb je het optreden van Giant Drag in de NWE Vorst, op Incubate. Maar goed, met zo’n bandnaam en een track getiteld Y.F.M.L.M.D (You Fuck Me Like My Dad) is enige misère en provocatie op het podium misschien ook niet helemaal onverwachts te noemen.

HET CONCERT
Giant Drag, De NWE Vorst, vrijdag 20 september 2013.

DE ACT
Driekoppige formatie, met een (ooit) charmant meisje aan het front, dat grungy rocksongs, duidelijk geïnspireerd door bands als Pixies, Nirvana en Pavement speelt. Nonchalant en bij vlagen hard.

HET NUMMER
Giant Drag laat ondanks zijn (haar?) lamlendigheid toch nog wel regelmatig de muzikaliteit horen van de band horen. Maar bij ‘Blunt Picket Fence’ gaat het verder. Het is even ernst. Natuurlijk gaat er eerst nog het zoveelste non verhaal van Ann Hardy aan vooraf, maar daarna doet ze wel echt haar best om de ‘ballad’ zo mooi mogelijk te brengen. En dat lukt.  

HET MOMENT
De inleiding van de cover ‘Wicked Game’. Hardy vertelt over haar eerste vriendje op zevenjarige leeftijd, die er vandoor is gegaan met het liedje dat zij voor hem had geschreven. Hij liet nooit meer iets van zich horen en later zag ze hem in de videoclip van haar liedje rollebollen in het zand met een andere vrouw (dit woord gebruikt Hardy zeker niet). Hij had niet alleen haar nummer afgepakt, maar ook haar maagdelijkheid. “Front and back, if you what I mean.” Ja, Hardy we weten wat je bedoelt. Oh en hij was dus Chris Isaak.

OOK OPMERKELIJK
Ja goh, waar te beginnen. Dat Ann Hardy het publiek begroet als ‘Hello South Africa’ en er vervolgens toch wel even over doet om erachter te komen in welk land ze is? Of dat ze de gitarist maar en plein public – en door de microfoon – op zijn donder blijft geven dat hij niet snel genoeg van gitaar wisselt (hij speelt gitaar en bas) en uiteindelijk waarschuwt dat ze sterft op het podium als hij niet heel snel klaar is? Of dat ze laat weten dat er naast cd’s ook cock rings te koop zijn bij de merch? Of… je snapt het.

HET PUBLIEK
Dat is duidelijk zichtbaar compleet verbijsterd. Een klein groepje vooraan is nog wel loyaal, of misschien te nieuwsgierig wat er nog meer uit de circushoed van Hardy tevoorschijn getoverd kan worden, maar de toch al bepaald niet volle zaal loopt verder leeg.

HET OORDEEL
Over dit optreden oordelen, voelt als het oordelen over iemand zijn rijvaardigheid als die na veertien bier achter het stuur gaat zitten. Het is bepaald niet best. De zo publiekelijk beminde zangeres, die zo mooi en fleurig op veel foto’s te zien is, ziet eruit zoals ze speelt: beroerd. En als frontvrouw trekt ze de twee andere bandleden, een prima gitarist en drummer die niets te verwijten vallen (behalve wat weerstand wellicht), helaas helemaal mee in de malaise die dit optreden is.