HET CONCERT
Biosphere, Theater Tilburg, zaterdag 21 september
DE ACT
Ooit maakte de Noor Geir Jenssen met Bel Canto een soort merkwaardige new wave, totdat hij begin jaren ’90 voor een solo-carrière koos. Eerst ging hij door het leven als Bleep, een tijdje later werd het Biosphere. Het resultaat? Allesbehalve new wave, dat is wat zeker is. Ambient soundscapes, met hier en daar een lichte beat ter ondersteuning. En ook nog eens topzwaar, zeker live. Dat is even wennen. Vorig jaar verscheen een compilatie-album met het beste van Biosphere van de afgelopen veertien jaar.
HET NUMMER
Hoe doen mensen dat, ambient daadwerkelijk herkennen? Niet dat het allemaal eenheidsworst is, integendeel, maar aanwijzen wat welk nummer is? Nou, nee. Biosphere is op zijn best wanneer hij plots lagen in nummers wegvaagt, de nek om draait, om vervolgens de zoveelste soundscape er overheen te jagen.
HET MOMENT
Als tien minuten na de oorspronkelijke aanvangstijd de lichten doven, het zo donker wordt dat je letterlijk geen hand voor ogen kunt zien en Biosphere richting zijn MacBook wandelt, voel je een lichte vorm van spanning door de zaal zinderen.
HET PUBLIEK
Ja, hoeveel kun je over een zittend publiek zeggen? Dat ze muisstil zijn? Want dat zijn ze wel. Ook een factor die bijdraagt aan de kwaliteit van het optreden. Slechts een enkeling haalt het in zijn hoofd om met flits te gaan fotograferen, maar daar blijft het dan ook bij.
HET OORDEEL
Het is de zesde en voorlaatste dag van Incubate en dat is iets wat je vooral tijdens de eerste helft van de set van Biosphere merkt. Mensen hangen onderuit gezakt in hun stoel, de ogen gesloten, al dan niet slapend en lijken slechts quasi-geïnteresseerd de boel gade te slaan. Neemt niet weg dat men getuige is van een ontzettend sterk en overtuigend uurtje ambient, waarin voldoende variatie zit om het theater van begin tot eind bij de les te houden.