Drieëndertig data in Noord Amerika. Daarvoor schuif je de releaseshow van je plaat natuurlijk vooruit. De vierde langspeler van Textures, waarvoor een aantal personeelswisselingen hebben plaats gevonden, ligt vanaf afgelopen weekend in de schappen onder de naam Dualism. De progressieve metalband uit Tilburg zit echter nog midden in de Amerikaanse monstertour. Vlak voor vertrek sprak 3VOOR12 met gitarist/producer en oerlid Jochem Jacobs en de nieuwe leden: zanger Daniël de Jongh en toetsenist Uri Dijk.

Op het vorige album Silhouettes was een band in topvorm te horen. De Tilburgers wisten een eigen geluid neer te zetten en alles leek er op dat Textures nog maar aan het begin stond van iets bijzonders. Ze tekenden een wereldwijde deal bij het toonaangevende Duitse label Nuclear Blast (waar onder andere ook Dimmu Borgir en Meshuggah bij zitten) en toerden door heel Europa en India. Kort daarna kreeg de band een flinke klap te verduren. Zanger Eric Kalsbeek stapte uit de band, kort daarop gevolgd door toetsenist Richard Rietdijk. Jochem: “Je merkt wel dat er iets is, maar aan de andere kant ben je er helemaal niet mee bezig. Iedereen gaat er volledig voor.”

“Het lag emotioneel heel zwaar; dat viel echt tegen”, vertelt Jochem. “Toen merkten we pas echt hoe dicht we eigenlijk bij elkaar stonden. Het was echt een hechte vriendenclub en onze hoofden stonden ook muzikaal gezien dezelfde kant op. Met Silhouettes hadden we eindelijk het gevoel dat we helemaal onze richting hadden gevonden en we wilden die lijn doortrekken. Bij het zoeken naar nieuwe bandleden en met name de nieuwe zanger hadden we dus hele specifieke eisen. Eigenlijk kenden we maar één iemand die zou kunnen passen en dat was Daniël van CiLiCe. Die hebben we gebeld en voor ons was dat eigenlijk meteen geregeld gelukkig.”

“Voor mij was het natuurlijk best wel wrang”, valt Daniël snel in. “Met CiLiCe hadden we echt al nieuwe plannen. Dat bleef alleen altijd best wel moeizaam gaan, omdat we gewoonweg nog niet zo bekend waren. Op een gegeven moment werd ik dus gebeld door Textures met de vraag of ik hun busje wilde rijden. Er werd ook gelijk bij gezegd dat ik mijn smoel er over moest houden. Ik wist nog niet dat Eric weg was, maar er ging bij mij daardoor wel gelijk een lichtje branden.”

Een mooie kans, maar daarbij moest hij ook de lastige keuze maken om zijn band CiLiCe te verlaten. “In eerste instantie wilde ik proberen de twee bands te combineren, maar dat was echt niet te doen. Textures was een nieuwe uitdaging en het niveau waarop je werkt is ook gewoon een stuk hoger. Grotere shows, meer geld voor de plaat. Voor mij persoonlijk was het gewoon een grote stap omhoog en bij Textures waren ze ontzettend blij, dus daar was alles vanaf het begin alleen maar fijn. Het gesprek bij CiLiCe was natuurlijk wel echt wrang. Met één lid van die band heb ik nu echt een verstoorde relatie, maar dat kan je ook eigenlijk niet anders verwachten.”

Jochem legt verder uit: “We wisten toen we Daniël vroegen dat het voor hem en CiLiCe heel erg moeilijk zou zijn, maar wij konden ook gewoonweg niet anders. Het was aan Daniël om de beslissing te maken en dat ging gelukkig vrij makkelijk. Maar het emotionele verhaal eromheen was super zwaar. Dat heeft toen Richard doen besluiten te stoppen. Dat was weer een even harde klap, maar een toetsenist is gewoonweg beter op te vangen dan een zanger. Toch zijn er weinig gasten die goed genoeg zijn, in hetzelfde genre zitten en waarmee het op persoonlijk vlak goed ligt.”

“Ik wist wel al dat ze zonder toetsenist zaten, maar ben zelf niet iemand die daar dan gelijk op duikt”, zegt Uri. “Toen werd ik ineens gebeld of ik mee wilde spelen bij twee shows die al gepland stonden. Ik had drie weken de tijd en moest dus gelijk hard repeteren. Eigenlijk beviel dat toen gelijk heel goed en toen ben ik nooit meer vertrokken.”

Een jaar later verschijnt dan via Facebook het eerste nummer in nieuwe bezetting: het losgeslagen en ietwat schizofrene Singularity. “Voor mij was dat natuurlijk ontzettend spannend, maar veruit de meeste fans waren gelukkig heel positief verrast”, vertelt Daniël, die naar eigen zeggen veel achter de Facebook pagina van de band zit. “Het was voor de fans ook wel heel spannend hoe het zou gaan klinken met de nieuwe bandleden. Een nieuwe zanger valt natuurlijk ook gelijk op. Eric en ik liggen qua stijl dan nog redelijk dicht bij elkaar, maar het stemgeluid is natuurlijk sowieso anders. Dan is het nog maar afwachten of mensen dat vet vinden of niet. Er zijn wel mensen die reageren met: 'het is niet hetzelfde'. Maar natuurlijk is het niet hetzelfde. Als je hetzelfde wil kun je de oude plaat nog een keer kopen.”

Kort daarop volgt de eerste single van Dualism online: Reaching Home. Dat nummer laat een veel meer pop-georiënteerd geluid horen dan ooit tevoren. Jochem: “In andere nummers zaten ook vaak wel passages pop, maar dan mondde dat toch vaak weer in een hard stuk uit. In Reaching Home zit dat helemaal niet. Er zijn dan ook wel reacties als: 'Die willen zeker een hit scoren'. Maar zo gaat dat bij ons helemaal niet. We vonden het gewoon een mooi nummer zo. We voelen ons op dat vlak echt helemaal vrij. Eigenlijk maakt het ons geen zak meer uit wat mensen er van zullen vinden. Ik bedoel dat niet arrogant, maar je maakt gewoon muziek. Je kan alles wel laten afhangen van de mening van anderen, maar uiteindelijk moet je gewoon doen wat goed voelt. Er zijn altijd mensen die het niet vet gaan vinden. Er zullen ook wel fans bang zijn dat we het totaal hebben vernaggelt. Maar als ze de rest van de plaat horen, zal het wel meevallen denk ik. Dat is toch wel weer een stuk steviger.”

De eersten die het nieuwe materiaal live kunnen horen zijn de Amerikanen. De band droomde al langere tijd over shows aan de andere kant van de oceaan, maar dankzij de gezamelijke tour met Periphery, Stray From The Path, en The Contortionist komt deze droom nu ook uit. “De vier bands zitten redelijk dicht bij elkaar qua genre. Periphery is het hoofdprogramma, maar zij noemen ons altijd als hun grote voorbeeld”, vertelt Jochem trots. “Zij hebben al laten weten het toch een beetje gek te vinden, maar wij moeten daar vrijwel opnieuw beginnen. We moeten zelf rijden, dat is best lang geleden. In Europa gaan we altijd met zo'n grote bus. Waarschijnlijk wordt het heel erg schraal, haha!”

Daniël is wat dat betreft al heel wat gewend. “Met CiLiCe ben ik drie en een halve maand non stop op tour geweest door heel Europa. Vergeleken met die tour is dit echt wel te doen. Mijn stem is al uitgetest en toen heb ik gemerkt dat ook zo'n lange tour mij wel prima af gaat. Het belangrijkste voor mij is rust nemen, maar je zit al gauw 7 of 8 uur per dag in de bus, dus daar kun je bij wijze van spreken al genoeg rust pakken.”

Wat betreft de toekomst, kijkt de band nog niet zo ver vooruit. Jochem: “Nu willen we heel veel spelen en nog niet te veel aan langetermijnplanning denken. We hebben een tour in Engeland staan en gaan zeker terug naar India. Daar hebben we gewoonweg heel veel fans. Het is voor ons nog steeds erg bizar, maar het loopt in India gewoon helemaal vol. Ook Europa moet weer flink aangepakt worden en Australie staat op de planning. Dan zijn we eindelijk worldwide!”

Het releasefeest van Dualism is op 22 oktober in Keulen, de dag daarna is het Nederlandse feest: op 23 oktober in Mezz in Breda. De plaat is nu te beluisteren op de luisterpaal.