Een legende. In de Van Dale staat hierover dat dat iemand is die in zijn leven al zo beroemd is dat er continu over die persoon gesproken wordt. De verhalen over een legende worden vaak mooier voorgeschoteld dan ze in werkelijkheid zijn. En dan kan de realiteit soms erg ontnuchterend zijn. Zo ook vanavond.

013 is in staat van opwinding. De broeierige Dommelsch Zaal is het strijdtoneel waarop hiphopgoeroe Snoop Dogg zijn gezicht laat zien. Er hangt een verwachtingsvolle sfeer in de zaal die zich nog het beste laat omschrijven als de gezonde spanning voor een beslissende WK-wedstrijd. Je krijgt niet elke dag een legende op bezoek en als dat wel staat te gebeuren, maakt dat wat los bij mensen.

Om half tien wordt de grootmeester verwacht. Nu is bekend dat hiphoppers graag te laat komen/beginnen en dat Snoop hierop geen uitzondering is verbaast dan ook niemand. Iets voor half tien lijkt hij al gesignaleerd te zijn in de hal naast het podium. Maar ineens is hij weg. "Het zal nu wel gaan gebeuren", hoor je de mensen denken. Nee dus. Om tien uur is hij er nog niet. Kwart over tien: geen Snoop. De grote zaal wordt ongeduldig en hier en daar klinkt een fluitconcert.

Als host Lentini komt melden dat de meester in aantocht is maar dat nog niet bekend is hoe laat hij arriveert, zwellen de fluitconcerten aan tot een orkaankracht. De vuvuzela is hier niets bij. Overal in de zaal gonst het van de geruchten. Via Twitter houdt men elkaar op de hoogte. Snoop zou nog bij de Grass Company zitten, twee anderen posten dat hij pas tegen half elf uit Amsterdam is vertrokken. De status van de legende brokkelt af. Net als er mensen beneden bij de kassa hun geld terug gaan vragen of ruilen tegen een kaart voor Cypress Hill gebeurt toch het niet meer verwachte.

De lampen van de Dommelsch Zaal doven om 23.18 en dan betreedt Snoop Dogg eindelijk het podium. Het publiek juicht van opluchting dat ze toch niet voor niets zijn gekomen. Met 'Next Episode' trapt hij af, tussen de nummers door klinkt er naast applaus toch ook nog steeds lichte fluitconcerten. Wellicht dat dit ook komt doordat hij 'P.I.M.P' van 50 Cent speelt en daarin laat blijken dat hij schijt aan het publiek lijkt te hebben.

Grandmaster Dogg laat in het eerste deel van de show zijn collabo’s met Pharrell en Akon horen: 'Beautiful' en 'I Wanna Love You' respectievelijk. Deze nummers worden wel goed ontvangen maar lang niet zo goed als de orkaan van geluid die door de zaal heen gaat als 'Gin And Juice' door de speakers pompt. Het lijkt dan toch allemaal nog goed te komen. Ook de ode aan 2Pac met het nummer '2 Of Amerikaz Most Wanted' wordt erg gewaardeerd door de Grote Zaal. Snoop maakt als altijd een coole, zelfverzekerde indruk. Net als in de Melkweg lijkt de man volledig nuchter op het podium te staan, iets wat zijn show zeker ten goede komt. Halverwege het optreden besluit Snoop zijn donkere Adidaspak uit te doen en het af te maken in een Willem II-tricot die hij voor de gelegenheid aantrekt. Het publiek gaat compleet los. Dat is pas punten scoren in Tilburg!

Op de show zelf is niets af te dingen. Snoop performt als geen ander en probeert de crowd te geven waar ze voor komen. Met oude krakers brengt hij de zaal in vervoering. Retestrak slingert hij zijn lyrics de zaal in. Na een klein uur houdt hij het voor gezien en verlaat onder een daverend applaus de stage. Tilburg mag trots zijn dat het weer een hiphopgrootheid in de stad heeft gehad.

De nare smaak van het te laat komen valt echter niet geheel weg te poetsen. Het is te simpel om te zeggen dat dit bij sterren van dit kaliber nu eenmaal gebeurt. Het is een doordeweekse dag en veel mensen van buiten Tilburg moeten op tijd weer weg vanwege het halen van de laatste trein. Een aantal van hen heeft het optreden dus gemist of slechts een klein gedeelte gezien. Voor sommige fans heeft Snoop vanavond dan ook een scheve schaats gereden.

Foto's volgen later.