Als er afgelopen maandag in Little Devil al wat verdoolde zielen hadden rondgelopen die niet meer in Rock geloofden, dan waren enige minuten Valient Thorr voldoende geweest om hen van hun kwaal te genezen. Allerminst gedemotiveerd door wat technische pech onderweg gaven de Amerikaanse haarboeren daar een geweldig intense performance.

BUGGIRL
De avond begint echter met een rauw optreden van het energieke tweetal BugGirl. Dat dit tweeslachtige duo van de andere kant van de globe afkomstig is, blijkt niet alleen uit het accent, maar meer nog uit de zwaar op landgenoten AC/DC geënte rammelrock van deze band. Die is even primitief als effectief: opvallend genoeg mis je de bas en tweede gitaar geen moment terwijl dit kordate tweespan zich een weg door zijn repertoire zingt (v/m), plukt (v) en drumt (m). Zelfs niet wanneer men 'Bad Boy For Love' van het ook al Australische Rose Tattoo covert (de grote natie ‘Down Under’ vormt duidelijk een vruchtbare voedingsbodem voor elementaire stampers). Helaas is het publiek nog niet zo goed wakker (of nog verdoofd van de hitte overdag), maar toch een fijn begin van de avond.

TANK86
Met de lokale helden van Tank86 begeven we ons vervolgens op zuiver instrumentaal terrein. De aanwezigen worden door dit Brabantse viertal bestookt met een zware combinatie van stoner en metal, gelardeerd met synchrone gitaarloopjes en incidenteel soleerwerk in de hoge regionen (resultaat van een recente bezettingswisseling, waardoor het bandgeluid meer in metalen richting is verschoven). Variaties in ritme en tempo en de enthousiaste presentatie van de groep zorgen er voor dat dit concert ook zonder zanger moeiteloos blijft boeien. Een welkom geavanceerd geluid op deze door zweterige rock gedomineerde avond.

VALIENT THORR
De muzikale hoofdschotel van de dag wordt echter zonder twijfel gevormd door de Amerikaanse baardapen van Valient Thorr. Hun wat vage imago (zo zouden ze volgens hun MySpace afkomstig zijn van Venus) blijkt geen enkele belemmering voor het geven van een ouderwets meeslepende rock show. Heftige ritmes en rauwe gitaarsolo’s vliegen je om de oren, terwijl alfamannetje Valient Himself regelmatig voor het podium tekeergaat te midden van een veelal opvallend jonge fanschare. De korte rustpauzes die deze bende zich tussen nummers door veroorlooft, worden door onze opperbaard aangegrepen om het publiek belangrijke levenslessen bij te brengen over het probleemoplossende vermogen van rock ‘n’ roll, alsmede de oneindige mogelijkheden die het leven biedt, zolang je maar niet let op mensen die je op je kop proberen te zitten. Het sneuvelen van een enkele trommel is zeer zeker niet voldoende aanleiding voor deze onvermoeibare rockmachine om tot stilstand te komen: met hulp van de drummer van BugGirl wordt het optreden alsnog tot een goed einde gebracht. Een simpelweg moddervet concert.