Een avondje sfeervolle en melancholische muziek van eigen bodem. Dat is in het kort samengevat het optreden van This Beautiful Mess afgelopen donderdag in de Batcave van 013. Ruim vijf jaar nadat de band zich ineens op de kaart zette met de prachtige single Clean, blijkt This Beautiful Mess absoluut geen eendagsvlieg te zijn. GRAFMUZIEK Eerste band van de avond in de altijd gezellige 'Cave' is echter We vs. Death. Ook Nederlands en ook sfeervol, maar wel een band waar je meteen gek op bent of juist het tegenovergestelde. De band is absoluut origineel en tijdens het eerste nummer is de vervanging van zang door trompet ook nog wel geinig. Na een tijdje begint het (althans bij mij) wel wat te vervelen en mondt het uit in een soort van soundtrack zonder dat er een film vertoond wordt. Filmmuziek dus, of zoals de man achter mij mompelde 'grafmuziek'. BELEVING Als het een klein uurtje later tijd is voor This Beautiful Mess blijkt dat de band tijdens haar sabbatical van ruim een jaar weinig fans heeft verloren. De Batcave staat aardig vol en iedereen lijkt er ook echt zin in te hebben. Gelukkig geldt dat ook voor de band zelf, die het publiek geen moment het idee geeft dat de leden een jaar lang met studies of andere muziekprojecten bezig zijn geweest. Vooral de beleving van zanger Arjen van Wijk is prachtig om te zien. Hij zet zijn prachtige stem nog meer kracht bij door zijn gebaren en mimiek en gaat op in zijn teksten. Vooral de nummers waarin Van Wijk en toetseniste Lydia Wever samen zingen, weten te ontroeren en bezorgden deze recensent kippenvel. HOOGTEPUNTEN Tijdens de show van This Beautiful Mess bekruipt je een gevoel van onbegrip waarom deze band niet een groter publiek weet te verkregen in Nederland. Het debuutalbum Falling On Deaf Ears werd door platenlabel Sally Forth Records ook uitgebracht in de Verenigde Staten en in Japan. Vijf jaar na de verschijning van dat album laat het gevoelige vijftal ook vandaag in Tilburg horen absoluut de klasse te bezitten om internationaal door te breken. De band neigt soms wat naar alom bekende bands als Interpol en Snow Patrol, maar doet geen moment onder voor deze 'Indie'-grootheden. Het prachtige optreden van This Beautiful Mess kende in de nummers Cacophonic en Clean (nog mooier en ontroerender dan op plaat) de absolute hoogtepunten van de avond. Helaas, zoals het cliché luidt; mooie liedjes duren niet lang. Met een gevoel van teleurstelling dat het optreden ten einde is stapte deze recensent het Tilburgse nachtleven in.