Björn Berge treedt op zonder voorprogramma. De zaal is goed gevuld, het balkon gesloten en een half uur na planning komt de opzienbarende blueslegende het podium op. Opzienbarend gezien zijn uitstraling. Voorheen zag de man er heel stoer uit. Kale kop, sikje met een staart erin en vaak een stoere zonnebril op. Verder heeft hij een ongelooflijke spiermassa vol getatoeëerd met tribals. Het is wel even wennen aan zijn nieuwe uitstraling als hij plaatsneemt op zijn stoel. Hij heeft haar op zijn hoofd, een designerbrilletje, kort sikje en draagt een colbertje. Hij heeft stiekem veel weg van Metallica frontman James Hetfield. Naarmate de jaren verstrijken begint hij zijn wilde haren te verliezen, maar gelukkig niet zijn streken. Zo ook niet vanavond. STRINGMACHINE Nonchalant met een sigaret in de mond begint Björn Berge aan zijn optreden. Het minieme arsenaal van instrumenten bestaat vanavond uit een twaalf snarige akoestische en elektrische bariton gitaar. Verder microfoon plus een soort van megafoonachtige microfoon en een voetpedaal dat fungeert als drumbeat. Björn Berge heeft als bijnaam ‘The Stringmachine’ en gelijk is duidelijk waarom. Hij bespeelt zijn gitaar alsof hij ermee geboren is. Zijn manier van slide in combinatie met fingerpicking soleren is van ongeëvenaard hoog niveau. De mix van groovende blues en rockabilly wisselen elkaar in rap tempo af. Björn Berge verrast het publiek vanavond door te vertellen dat hij veel nummers gaat spelen van het volgend jaar uit te komen album genaamd ‘I am The Antipop.’ De nummers klinken op het eerste oor gelukkig een stuk groovender dan het niet groovende laatste album ‘We´re gonna groove.’ Veel nummers van deze twee albums worden gespeeld de eerste helft van het optreden. CHARISMA Björn Berge blijkt gelukkig ook over een dosis humor en charisma te beschikken. Wanneer hij zijn colbert uittrekt en zijn grote spiermassa zichtbaar wordt, reageren de dames in het publiek daar zeer verleidelijk op. De reactie van Björn Berge is heel droog, maar wel humoristisch “I used to be guitar roady, before I got the chance to play.” Halverwege het optreden zet hij het nummer ‘The thirtheen question method’ in. Een nummer dat altijd het beste in de smaak valt bij het publiek. Hierin vertelt hij in dertien vragen hoe je een vrouw moet versieren. Ondertussen steekt hij een sigaret op, vertelt wat grappen en het publiek is helemaal verkocht aan de Noorse knuffelbeer. Hij weet dat goed vol te houden door veel oude, bekendere nummers te spelen zoals de Everlast cover ‘Black Jesus’, ‘Trains’ en ‘Stringmachine’. Vooral in het laatste nummer wordt goed duidelijk dat Björn Berge zijn gitaar zeer goed beheerst. Een fantastische solo maakt duidelijk dat hij echt DE stringmachine is. Afsluiter van de toegift is Motörhead’s ‘Ace of Spades’. Het nummer waarvan de hele zaal stiekem hoopt dat hij hem toch zal spelen. Mede door de sobere belichting, wat voor een broeierig sfeertje zorgt en de altijd geweldige performance van Björn Berge, zowel muzikaal als qua presentatie trekt het optreden naar een hoger niveau. Dat is knap voor iemand die in zijn eentje ruim anderhalf uur lang het publiek weet te boeien.