Net zoals vorig jaar betrok Stedelijk Jongerenwerk Attak ook tijdens deze editie van No Sleep Til Burg het podium van de Kleine Zaal in 013. Maar liefst acht optredens stonden er op het programma, waaronder de workshops, die ook weer een zestal optredens bevatte. Natuurlijk is het wat moeilijker bandjes te typeren als ze, zoals in dit geval, voor de eerste keer optreden. Toch blijft naderhand vooral het brave karakter van de bandjes hangen. Misschien ligt dit aan een gebrek aan creativiteit, spanning en onwennigheid van een eerste optreden zal echter een meer voor de hand liggende verklaring zijn.
UITSTIJGEN
Dat vrouwen wel degelijk een band kunnen aanvoeren, bewijzen zowel Grey als Bridget & Friends. Bridget en haar vrienden doen dit vooral met mierzoete poprock, subtiel begeleid door piano en percussionist. Mooie veelal tweestemmige zang moeten het plaatje van rustige avonden bij knapperend haardvuur afmaken. Het vijftal Grey legt de lat der entertainment wat hoger en haalt het rock element terug. Vrolijk springend op het podium brengen ze hun punky poprock die doet denken aan het gemiddelde highschool rockbandje. Leuk om het enthousiasme te zien in de band op het podium maar echt boven de massa uitstijgen doet het niet. Wellicht dat de kleurloze naam hier iets mee te maken heeft, wie weet.
DIE!
Bij presentaties van nieuwe bandjes kan het ruigere element natuurlijk niet ontbreken. Dit blijkt genoeg te vinden in de bands Chainbreaker, Milk en Avian. Chainbreaker, met hun allereerste show ooit, rolt er lekker in met stevige rock. De invloeden vanuit metal zijn duidelijk te zien aan de gitarist die met beide handen op de fretten tapt. Ook bij deze band klinkt de zang wat braaf en verliest daardoor wat van zijn glans. Toch voor een eerste optreden zeker geslaagd te noemen. Neem dan Milk, die juist weer een te nadrukkelijk aanwezige zanger hebben. Deze komt soms ietwat te hard in in vergelijking met de muziek waardoor de balans wat ver te zoeken is. De duidelijke nu-metal met hoempapa deuntjes klinkt echter wel goed en doet vaag denken aan Every Time I Die, maar dan een minder chaotische versie. De tweede zang mag dan wel weg want met teksten als 'You will die! You will die! Die!' haal je je geloofwaardigheid enigszins onderuit. Met eenzelfde image-probleem kampt ook Avian. Emo, maar dan met een echte rock 'n roll houding op het podium gebracht. De slappende bassist maakt echter gelukkig genoeg goed om de ietwat eentonige zang en gitaar te verbloemen.
KRITISCH
Een deel van de middag is ook ingeruimd voor workshop presentaties. Hierbij valt te denken aan een timide cover van Osdorp Posse, een vrouwelijke rapster, een zeer geslaagde cover van Anouk en een van Nothing Else Matters van Metallica. Al te kritisch hier naar kijken zou echter wel te flauw zijn. Natuurlijk is het allemaal niet even interessant, maar het feit dat deze jongeren op het podium staan is al een prestatie op zich. Dit is dan ook precies de bedoeling van Attak; jongeren een kans bieden zich te uitten. Dit kan je dus als muziekliefhebber alleen maar toejuichen. Het feit dat de gehele presentatie niet meer dan een half uur duurde hielp echter ook wel.
ZUIDERLIJKE BABBELS
Ook een dag als deze kan verrassend leuke dingen brengen. Lady Lee, begeleid door een DJ bijvoorbeeld. Met haar krachtige soulstem ondersteunend door een diepe bas doet ze een zeer dappere poging het publiek over te halen de voeten te laten bewegen. Een beetje sneu dan ook dat de zaal op dat moment nog maar halfvol is. De clubhouse met sporadische Daft Punk deuntjes klinkt zeker wel leuk, helemaal met de zang van de Lady die als eerste referentie Groove Armada naar boven haalt. Om de diversiteit toch maar hoog in het vaandel te zetten kan een flinke scheut hiphop ook niet ontbreken, deze keer in de vorm van het trio Oneven. Twee rappers en een dj zorgen met hun zelfgenaamde 'Zuiderlijke Babbels' voor een goed optreden. Na een sterk begin zakt naderhand de concentratie later toch wel wat weg. Wat meer variatie tijdens het optreden zou een positievere reactie teweegbrengen. Een puntje van kritiek dat misschien wel op de hele middag van toepassing kan zijn.
No Sleep 2006: Brave presentaties Attak
Stedelijk Jongerenwerk biedt jongeren kans op podium te staan
Ook dit jaar is Stedelijk Jongerenwerk weer van de partij op No Sleep. Met acht optredens van bandjes en een zestal workshop presentaties mag de animo in ieder geval voldoende genoemd worden. Hoewel het veelal allereerste optredens zijn blijkt het toch moeilijk een braaf karakter te ontstijgen. Attak in de Kleine Zaal.