Ra-X, The House Of Destructo, Travoltas, Angelmaker Records, Crackbeats, Zuid bij Zuidwest. Het zijn allemaal namen waar Vincent Koreman mee te maken heeft of heeft gehad. De meest actieve man in de Tilburgse muziekbusiness vond het tijd voor iets nieuws. Als muzikant is hij aan de slag met zijn nieuwe band The Ooh Pip Pip Ooh Pip Pip Yeah en als organisator met Vatican Analog, een undergroundlabel die voornamelijk ook voor nieuwe concertavonden gaat zorgen. Het bestaansmotto? “Lowbudget, maar high quality!” Donderdag is de eerste avond van Vatican Analog. Geen nieuwe namen, maar acts die in de underground al naam hebben gemaakt staan op de affiche. Machinefabriek, Staplerfahrer en Masonic Youth, allemaal experimentele elektronicamannen die al een hoop releases hebben op andere labels. Volgens Koreman gaat het vooral om shows te organiseren voor dergelijke namen en speciale releases uit te geven. Zelfs een fanzine voor Tilburgse underground staat al in de startblokken. “Het is een soort kwaliteitsstempel voor afwijkende muziek. Qua muziek zal dat allemaal uiteenlopen van noise tot experimentele elektronica tot niet standaard punk” aldus Koreman die de eerste avond organiseert in Argument, een vertoningruimte in de Korte Schijfstraat. “Ik vind het een goed idee om voor experimentele muziek ook niet de geijkte paden te bewandelen qua locaties. Bovendien heb ik een beetje genoeg van het feit dat er vaak in plaats van te luisteren naar dingen eerst wordt gevraagd hoeveel het kost. Vatican Analog is lowbudget, maar high quality!” Dan The Ooh Pip Pip Ooh Pip Pip Yeah, de nieuwe band van Koreman. De opvallende naam komt uit de tekst van ‘7 and 7 is’ van de sixtiesband Love. “Dat is ook het nummer wat mij en Lowie weer deed besluiten weer eens in een oefenhok te gaan staan en alles er weer eens lekker uit te beuken. In eerste instantie zongen we ook in het Nederlands, maar dat klonk allemaal net iets te - en wie haat ze niet? - Heideroosjes.” Lowie is de drummer die ook meespeelde op The House of Destructo. Een vergelijking met die voormalige band van Koreman is dan ook niet ver weg. Op de MySpace van de band zijn momenteel al twee tracks te horen waarin Koreman zich als vanouds (denk aan House of Destructo) een ongeluk schreeuwt terwijl gruizige gitaren vol feedback hem begeleiden. Als we de publicatie op 3VOOR12/Tilburg van 23 november 2004 mochten geloven zou Koreman helemaal niet meer in bands spelen. We weten inmiddels dat het anders is gelopen. “Ik speel alleen weer in een band met de voorwaarde dat we alles zelf doen. Zelf releasen, alleen op vinyl trouwens en zelf boeken. Ik wil niet meer terug naar de muziekcultuur die draait om platendeals en verkapitalisering van muziek.” De single ‘Breathe Out’ wordt op 4 augustus in Little Devil gepresenteerd. Single ja, want de antikapitalistische houding heeft ook zo zijn nadelen: “We hebben materiaal genoeg voor een lp, maar we moeten eerst nog een beetje sparen, lp's zijn namelijk veel duurder om te maken dan cd's.” Na het optreden in Little Devil zijn er geen shows gepland. “We doen in november twee weken optredens in Europa en in maart twee weken optredens in Amerika. Alle mensen die meespelen hebben het druk, dus we doen steeds korte gecontroleerde toertjes, ook om het een beetje leuk te houden voor onszelf. Ik heb geen zin om alle jeugdhonken van Nederland weer af te gaan met muziek die niemand begrijpt.”