“Degelijke Hollandse kwaliteit, echte ouderwetse gezelligheid, dat is wat we maken.” Hier spreekt geen haringverkoper, maar Mano Gitz, zanger van de McGyvers. Na acht jaar is het nog één keer knallen in de Batcave en dan is het voorgoed voorbij met de crossoverband uit Tilburg. 3VOOR12/Tilburg schoof aan in de repetitieruimte op de laatste repetitie voordat de band zaterdag het bijltje erbij neergooit. VOCHTVANGERS Het begon allemaal acht jaar geleden. “Ivan (Otten, drums red.) had een drumstel gekocht en we bedachten dat het leuk zou zijn om eens samen wat muziek te maken. Dus gingen we bij Ivan's ouders op zolder een beetje jammen met gitaar en drums, tot ik erachter kwam dat gitaar spelen niet helemaal mijn ding was. Zingen vond ik leuker.” Gitarist Rene Cools was snel gevonden, tegen het lijf gelopen op een cd-presentatie en direct al enthousiast om zich bij de twee heren te voegen. Drie jongens met een missie op een zolder met een bijzonder laag dak, wat voor de grote Cools nogal een probleem was. “Het was toen nogal vreemd spelen, met je hoofd schuin om het dak niet te raken, maar toch een gave tijd gehad daar, al was het soms behelpen. Het drumstel zat met duct tape aan elkaar en de hele plek stond vol met vochtvangers.” Vochtvangers of niet, de jongens pakten het serieus aan en gingen flink aan het werk met eigen nummers, met bands als Biohazard, Pantera en Osdorp Posse als grootste inspiratiebronnen. In het prille begin nog in het Engels, later volledig Nederlandstalig, voor de verstaanbaarheid en de boodschappen die uit de teksten moesten spreken. Met Mano, Ivan en Rene als middelpunt en tot 2003 wisselende bezettingen was het soms wel een komen en gaan van muzikanten, maar het gevoel dat er telkens progressie werd geboekt zorgde ervoor dat het niet uitmaakte wie meespeelde, zolang er maar gespeeld kon worden. ROOTS Het eerste optreden kwam na anderhalf jaar, in een afgeladen Bat Cave, toen net geopend en het toneel van 013's Open Podium. Er wordt hard gelachen als dat eerste optreden aangehaald wordt. Een succes was het zeker te noemen, mede door de vele vrienden en familie in de zaal, die ervoor zorgden dat de Batcave tot de nok toe gevuld was. Dat ze hun loopbaan als McGyvers ook weer in de Bat Cave, waar het allemaal begon, mogen afsluiten vinden ze dan ook heel erg leuk. 'Het voelt een beetje als onze plek, sowieso is spelen in Tilburg nog steeds erg vet. De Bat Cave is terug naar onze roots, het wordt echt ouderwetse gezelligheid ” zegt Mano. FRIS GELUID In 2004 was de band compleet, nadat bassist Thierry Robben en later DJ D-Flexz de band kwamen versterken. Vooral de komst van D-Flexz had een duidelijke impact op de band. Mano: “Hij is een van de beste dingen die ons als band overkomen is, een nieuwe frisse wind met vette ideeën die onze muziek vanaf dag één voorzag van een duidelijk hip hopelement, dat was echt kicken.” En dat frisse geluid sloeg goed aan. Bussen fans volgde de band naar verschillende optredens in het land en steeds vaker merkten ze dat het publiek de teksten mee kon zingen, zelfs als ze in Groningen of Noord Holland speelden. “Als je buiten de stad gaat spelen is het heel gek om te zien dat mensen je teksten kennen en dat ze je shirtjes dragen. Vorig jaar op Lowlands heb ik in totaal acht mensen gezien met een 100% Mafkees/McGyvers shirt aan. Als het er één was geweest was het al vet geweest! Dat is voor mij een teken dat je het goed doet en dat mensen je muziek ook echt leuk vinden.” zegt Ivan, terwijl hij onderuitgezakt in alle rust een sigaretje rookt. De jongens zelf zijn heel relaxt, maar zodra ze naar hoogtepunten van hun acht jaar durende carrière wordt gevraagd zijn ze heel enthousiast. Rene: “Spelen voor 1300 man op No Sleep ‘Til Burg 2005 was heel erg vet. We stonden echt te trillen van de zenuwen, wat we niet echt meer kenden, maar we hadden de zaal zo goed mee en het is natuurlijk geweldig om op de plek te staan waar al je helden spelen.” Helden die ze van dichtbij hebben meegemaakt zijn Osdorp Posse, jeugdhelden en een grote inspiratiebron. En tourpartners, waarmee ze enkele optredens hebben gedaan in het kader van de Definitie van Doofheid tour, dat onder andere ook 013 aandeed, een ander hoogtepunt. HITKRANT Gevraagd naar vreemde situaties lepelen de jongens verschillende zaken op. Zo hadden Mano en Ivan in het zéér prille bestaan van de band de enorme kracht om met slechts twee akoestische gitaren, liefelijke zang en een mondharmonica een hele groep meisjes in vervoering te brengen, tot huilens toe. “Op de camping, en dan zelfs de vrouwen laten huilen. Toen voelden we ons pas rock 'n roll sterren!” Ook een optreden aan de Goirkestraat in Tilburg kunnen ze zich nog goed herinneren: “Het was een studentenhuis waar een flink feest gaande was. De luiken waren dicht en de lampen flikkerden telkens omdat wij zoveel stroom eisten. Buiten stond de hele straat op de stoep en de politie was op de deur aan het bonzen, maar wij hoorden het niet omdat we zo hard aan het spelen waren. Een zeer vreemde situatie, maar als je er zo op terug kijkt is het natuurlijk wel heel erg grappig”, vertelt Thierry lachend. Ook een mijlpaal was het feit dat zelfs het tienerblad Hitkrant de jongens tot Tilburgse muziekhelden uitriep. Naast artikelen over Christina Aquilera en de nieuwe plaat van de Backstreet Boys stonden ineens de McGyvers in het weekblad. Ivan nam het niet zo serieus en kan er nog smakelijk om lachen. “Dat is natuurlijk heel erg maf, in zo'n dramatisch slecht blad staan, maar uiteindelijk zien we het maar als een eer, zelfs dát hebben we meegemaakt.” BEGRAFENIS Maar hoe stonden de jongens nou eigenlijk in de Tilburgse popwereld de afgelopen acht jaar? Mano is er heel duidelijk in: “We waren aanwezig en ik denk zelfs een aanwinst voor de Tilburgse scene, niemand deed het zoals wij het deden: gewoon relaxt en rustig, maar toch feesten en veel spelen. Veel bands zeiden dat we het niet lang vol gingen houden, maar hier zitten we nu en die lui staan nu op de eerste rij. Na acht jaar nog steeds levend, nou ja nog even dan.” Inmiddels is ook aangeschoven Mike de Wit, de manager van de band en zoals ook de rest van de jongens: een goede vriend. Ook hij heeft een analyse: “Tilburg is een stad waar veel broeit, de alternatieve rockstad van Nederland, er gebeurt veel, maar iedereen zou meer bij elkaar over de vloer moeten komen, iedereen werkt op eilandjes. Als daar iets aan gedaan zou worden zou Tilburg het Seattle van Europa kunnen worden, met op iedere straathoek een vette band, die andere bands ook weer op weg kan helpen.” Aanstaande zaterdag is het allerlaatste optreden van McGyvers, maar de voorbereiding is niet anders dan normaal. “We doen gewoon waar we goed in zijn. Nu is het nog niet spannend, maar dan zal ik zeker wel even slikken. Het klinkt cliché: maar het is toch je kindje dat je een beetje begraaft, maar het is wel mooi geweest zo.” zegt Mano. “Het is en blijft lekker muziek maken, een hoofdstuk afsluiten en dan weer door, maar het zal nog harder knallen dan alle voorafgaande keren.” TOEKOMST Na het uiteenvallen van de McGyvers is Tilburg nog niet van ze af: Ivan heeft aangekondigd dat hij Nederland gaat rocken met een Pantera coverband waarin hij in plaats van de drums de zang voor zijn rekening gaat nemen. De Dimebag Darrell van de band wordt Rene, die ook samen met Mano een singer/songwriterproject gaat opstarten. “Met rustige luisterliedjes, experimenteel. We zijn daar nu al mee bezig onder de naam: ‘Oké dan.’ “Mano gaat naast 'Oké dan' verder met zijn tv programma op Téévéédèr10 genaamd Wat Nou TVen is druk in de weer met een tv-programma over de Brabantse muziekscène. DJ D-Flexz gaat door met de werkzaamheden die hem al langer bezighouden: zijn muziekwinkel, workshops geven op scholen in scratchen en dj-ing en produceren. Wat Thierry gaat doen weet hij nog niet: “Rustig aan doen staat in ieder geval boven aan mijn lijstje.” Wat hij ook gaat doen, het is duidelijk dat we de komende jaren nog veel van de heren van McGyvers gaan horen. Ook in Tilburg, want om met woorden van Manager Mike te eindigen: 'Tilburg is gewoon Hardcore.' McGyvers Afscheidsoptreden, zaterdag 24 juni om 21.30 uur in de Bat Cave in 013