De Belgen blijven toch verbazen. Zo slecht als ze zijn met voetbal, zoveel leuke diverse bandjes lijken er op regelmatige basis op te staan. Zo ook Members of Marvelas gisteren in Cul de Sac. Deze zevenkoppige band onderscheidt zich met verve van de grijze massa met hun aanstekelijke combinatie van seventies funk en hiphop met goede raps. Ook van een flinke scheut psychedelica, dub of powerrock blijken de Belgen niet vies te zijn. Vooral de geflipte toetsenist, die opvallende overeenkomsten vertoond met Animal van de Muppets, slaagt er goed in de aanwezigen te bekoren. POPPENKAST Niet vaak wordt het daadwerkelijke podium in Cul de Sac gebruikt. Gebruikelijker is het voor optredende bands om zich in de kuil hiervoor te verschuilen. Als je band net als Members of Marvelas zeven leden telt wordt het echter wat lastiger deze allemaal hierin te proppen. Vandaar de oplossing vijf leden in de kuil te stoppen en het podium te openen voor de twee rappers die de band rijk is. Dit heeft tot gevolg dat de twee MC's als verlichte despoten vanuit hun stoelen in de 'poppenkast' neerkijken op zowel de eigen band als het publiek. Maar gelukkig dringt ook hier de gemoedelijke levenshouding die België eigen is zich een weg naar boven en blijft overmatig gebruik van dit onnatuurlijke reliëf uit. Ieder zijn eigen ding laten doen is het devies en dit uit zich in een goede, eigen sound die vaag doet terugdenken aan de gloriedagen van Urban Dance Squad. PUBLIEKSMUPPET Hoe evenwichtig de band als geheel ook is, de toetsenist verdient toch een speciale vermelding. Met zijn orgelpartijen en de beats van sommige nummers, die in een gemiddeld Nintendospel niet zouden misstaan, zou je zeggen dat hij zich al reeds voldoende onderscheidt. De volledig hysterische derde zang bij ongeveer een derde van de nummers helpt dit idyllische beeld van de virtuoos echter om zeep. Om plaats te maken voor een zeer geamuseerde glimlach wel te verstaan. Als volleerde Muppet lijkt hij geen moeite te hebben de lachende headbanglook; ogen dicht, mond open, hoofd wild op en neer, van opperbeest Animal te imiteren. Een enthousiast gebroederlijk geschreeuw uit het publiek volgt. Het raadselachtige Duitstalige nummer, gezongen door dezelfde toetsenist halverwege het optreden onderstreept vervolgens niet zozeer de muzikaliteit als wel de vindingrijkheid van de band. GEFLIPT Totaal hyper is dan weer de geflipte finale. Alles wordt uit de kast gehaald om de oren vervroegd met pensioen te kunnen sturen, en met succes. Ook hier blijkt weer dat ieder lid goed tot zijn recht komt, tot en met de ietwat zacht afgestelde Afrikaanse drums, bas en drum aan toe. De tijdens het optreden vaak zeer funky gitaar ontbreekt niet. De toegiften die volgen, twee maar liefst, trekken het gemiddelde geluidsniveau hierna weer naar beneden waardoor iedereen tevreden kan afdruipen. Een avondje blik verruimen op zijn Belgisch is achter de rug.