De top 10 van showbizzschandalen uit 2006, de top 25 van meest belovende artiesten in 2006, de top 100 songs van het jaar, de top 4000 van weet-ik-veel als het maar heel veel top is en natuurlijk de top 50 van platen die ik niet meer wil horen in 2007. En laat dat laatste lijstje nu precies overeenkomen met de top 50 van de top2000 zoals die door Radio 2 eerdaags de ether in wordt geslingerd. Uitgekauwde platen van dode, lang vergane of allang uitgerangeerde artiesten vullen deze maand de luisteruurtjes op menig radiostation en ik heb het wel een beetje gehad. Ik kan inmiddels een lijstje aanleggen van lijstjes waar ik niks mee heb. Met alle respect voor Queen, maar kan iemand Bohemian Rapsody inpakken en wegstoppen in het Tora Bora gebergte? Hoewel, je zult zien dat onze jongens in Afghanistan die plaat eerder terugvinden dan dat ze Osama Bin Laden ontdekken. Ieder normaal denkend persoon vraagt toch om een teiltje als Paradise By The Dashboardlight weer eens langskomt? Ik heb al drie bruiloften per jaar waar Losing My Religion gespeeld wordt door een belabberd bruiloftsorkestje. Dan hoef ik het origineel niet nog eens te horen in de laatste week van het jaar bij een top zoveel. Het stemmen voor de top2000 is inmiddels een gebeurtenis geworden die meer stemmen oplevert dan een tweede kamerverkiezing. En waar een kamerverkiezing nog een verrassende uitslag kan opleveren, is het resultaat van de top2000 zo voorspelbaar als de belasting en de dood; want dat waren tot voor kort de enige twee dingen in het leven waarvan je zeker kon zijn. Maar voeg daar maar Hotel California van The Eagles aan toe. En waar je ook zeker van kunt zijn is Matthijs van Nieuwkerk die een potje probeert te breken voor Marvin Gaye. Luister, Matthijs, je kunt doorsnee Nederland niet muzikaal opvoeden. De vijfde colonne wil niets anders dan November Rain van Guns 'N Roses hoog in de eindlijstjes zien. Bij de vraag naar de beste plaat aller tijden kan de gemiddelde Nederlander niets anders noemen dan een plaat van Boudewijn de Groot die ooit als afdankertje aan Rob de Nijs cadeau werd gedaan. Het is gewoon een feit dat de top2000 klinkt als kauwgom die veel te lang in je mond heeft gezeten: uitgekauwd en zonder smaak. Natuurlijk zijn de platen goed. Ik zal de laatste zijn om het te ontkennen, maar laat me ook de eerste zijn die dergelijk muzikaal behang in de uitverkoop doet. Want het is allemaal niets aan de hand muziek geworden. Zelfs Nirvana met Smells Like Teen Spirit dat ooit het diepste kippenvel in mij naar boven haalde is liftmuziek geworden. Mijn moeder kan het nota bene meezingen. En geloof me, dat wil je niet meemaken. Wat wil ik dan wel meemaken? Dat de gemiddelde Nederlander zijn gemiddelde mp3 speler gebruikt om deze gemiddelde doorsnee platen te beluisteren en het voortaan op die digitale spelers te laten. Dat we vervolgens de top2000 en andere dergelijke lijsten, plaatsen in het lijstje overbodige lijstjes. Ja, ik weet, this is not the real life. This is just fantasy. Maar mooi zou het wel zijn. Om in te lijsten, zo mooi.