De bassist vraag aan het publiek of we klaar zijn voor wat stevigers en steviger wordt het. Cold Nevada maakt rock met hier en daar wat blues invloeden. Ze beginnen voor vrijwel een lege tent, maar gelukkig weet het publiek de weg naar de tent te vinden. Na een paar stevige rocknummers is het tijd voor een ballad en deze komt wat plichtmatig over, ook blijkt de variatie in stemgeluid niet heel groot te zijn, waardoor de intersse in het nummer snel weg is. Dit is misschien ook het probleem van Cold Nevada, muzikaal is het prima in orde, met bijvoorbeeld mooie afwisselingen tussen de gitaristen. Maar er wordt heel erg binnen de lijntjes gekleurd en wauw-factor is daardoor niet aanwezig. Tegen het einde trekken ze nog eenmaal alle registers open en sluiten daarmee het programma op het Vrijheidspodium af.

PLUS

Muzikaal zit er genoeg potentie in de band

MIN

Cold Nevada moet opzoek naar zijn eigen sound en daarmee ook naar de wauw-factor want deze ontbreken nog. 

Cijfer: 6