Dansen vanuit de heupen: Funk Me in het ‘broeierige’ Club Waas

Zwarte muziek doet de Club Waas-ganger zzzweten!

Maritta Versnel, ,

Afgelopen Zaterdag stond Club Waas, met het feest Funk Me in het teken van Black Music. Dj’s Ron Wood, André Dadi en een overheerlijke act lieten ons een vet poepie Funk ruiken. Warme mensen, warme muziek en een mooie locatie: dat belooft wat…

Zwarte muziek doet de Club Waas-ganger zzzweten!

Afgelopen Zaterdag stond Club Waas, met het feest Funk Me in het teken van Black Music. Zelf een liefhebber van dit genre was ik dan ook erg benieuwd wat deze avond me zou brengen. Ik had namelijk al van menigeen gehoord dat Funk Me een echte hit is bij de liefhebbers. Bij binnenkomst om een uurtje of één ‘s nachts was het dan ook al gezellig druk. DJ Ron Wood stond achter de draaitafels en was duidelijk aan het opwarmen. De muziek was inderdaad ‘Black’ georiënteerd, maar wel nog erg rustig. Toch waren er al een aantal fanatiekelingen de spieren aan het opwarmen op de dansvloer. Toen er om kwart over één een act op het podium stapte, werd het ineens een stuk ‘heter’. Een heerlijk ondeugend ogende jongedame en jongeman, schaars gekleed in wit, behangen met flink wat goud, á la St. Tropez, deden hun moves op het podium. En het publiek? They all loved it! Er werd geklapt en gejoeld, wat je weinig meer ziet op feesten. Meestal is het publiek toch teveel met zichzelf bezig om hun waardering te laten blijken aan zo’n act. Maar goed, toegegeven, dit duo deed het je dan ook écht warm doen krijgen met hun ondeugende spelletjes. Dj Ron Wood was duidelijk ook onder de indruk; hij begon ineens een stuk ‘spannender’ te draaien. Waardoor het jammer was, toen de twee op het podium klaar waren, de muziek werd namelijk ook meteen weer wat ingetogener. Hij leek zijn missie om Black Music te draaien erg serieus te nemen, want hij wilde niet één genre ongehoord laten. In een rap tempo werd funk afgewisseld met latin, world music en soul. Wat jammer was, want daardoor kon je je niet helemaal laten gaan; je wist namelijk niet echt wat voor stijl je bij het volgende plaatje kon verwachten. Om twee uur nam mede-inititiatiefnemer André Dadi het stokje over van Ron Wood. De dansvloer van Club Waas stond inmiddels bomvol en de temperaturen waren flink gestegen. Dit lag naar mijn mening vooral aan de hoeveelheid mensen, nog niet geheel aan de muziek. Misschien wèl aan de act die voor de tweede keer een showtje hadden weggegeven… Ook was het jammer, dat het niet-dans gedeelte zo weinig sfeer uitstraalde en dáár dus niet wat meer mensen stonden. Wèl was daar de coctailbar te vinden, waar barman Willem voor ons een overheerlijke Mojito klaarmaakte. André Dadi ging van start met wat lekkere oude soul en funk. De mensen op de dansvloer bleken hier ook van te houden, de heupjes gingen goed los! Erg gevarieerd publiek overigens, oogden ze in het begin nog wat braaf, later op de avond stond de club toch vol met wat meer durfals. Na flink wat bekende oude nummertjes en toch even lekker te hebben gedanst besluiten we onze avond bij Club Waas hierbij te laten. Met de goedkeuring van de meneer bij de deur pikken we nog wat extra lollys en gaan door naar de volgende locatie: Calypso. We houden het bij ‘Back In The Good Old Days’, want hier staat de avond óók in het teken van ‘80’s and Beyond’… Misschien is Calypso níet te vergelijken met Funk Me, maar wel fijn om jezelf even helemaal te laten gaan, wat hier namelijk wèl kan… De volgende Funk Me is op zaterdag 1 oktober Club Waas