johnny_ripper is de naam. Het is een artiestennaam die je eerder tegenkomt op een forum, tijdens een potje Counterstrike of onder een dumpertfilmpje, en muziek die meer gemeen heeft met techno dan met indiefolk. Je vraagt jezelf af wat Jordan Lee dacht toen hij dit als voorprogramma meenam. Zelf staat de man die Mutual Benefit leidt aandachtig te luisteren tussen het publiek. En geef hem eens ongelijk. De muziek van johnny_ripper bouwt zich langzaam op, de helft van de tijd ondersteund door zulke zware bassen dat de hoofdact waarschijnlijk alles opnieuw af mag gaan stellen voor ze beginnen. De bezieling die hij er in legt slaat over op het publiek, dat meegezogen wordt in de hypnotische effecten van het geheel.
Als Mutual Benefit op het punt staat van beginnen is Jordan Lee verheugd over het aantal mensen dat zich verzameld heeft. Je begrijpt na een paar praatjes tussendoor al snel hoe hij er steeds er weer in slaagt goede muzikanten te vinden die bereid zijn om met hem te werken: wat een aardige vent! En goed zijn de muzikanten vanavond zeker. Als je naar links kijkt zit er een drummer/toetsenist met zoveel spullen om zich heen dat ze hem een kwartslag naar het midden hebben gedraaid om ruimtegebrek te voorkomen. De bassist pakt net zo makkelijk een dwarsfluit op, en de tweede gitarist achter Jordan Lee is onmisbaar om de dichtgepakte melodieën neer te zetten.
Mutual Benefit opent met de eerste track van het laatste album ‘Skip A Sinking Stone’. Er wordt een muur van effecten opgetrokken. Of eigenlijk is het meer een gordijn. Eigenlijk gaat het muzikaal steeds over gordijnen hier, die als de effectknop teruggedraaid is als kleedjes om je heen geslagen kunnen worden. Lekker wegdromen is het devies vanavond. Rotown heeft bordjes opgehangen waarop verzocht wordt stil te zijn tijdens het concert, wat voor ons notoir praatzieke Hollanders geen overbodig advies is. Maar ze zijn niet nodig. Iedereen hangt of staat of zit te genieten van een prachtig optreden.
Zoals gezegd is de uitvoering perfect. Denk je toch nog één kritiekpuntje te hebben als de snare ietwat hinderlijk meeresoneert halverwege het optreden, doet de drummer er al iets aan nog voor je die gedachte formuleerde. Is het dan té perfect? Nee ook niet. De muziek van Mutual Benefit heeft van zichzelf al een rafelig randje wat af en toe net genoeg schuurt of dwars doet om het interessant te houden.
johnny_ripper houdt zich nog steeds bezig met de visuals. Achterin de zaal ligt de merchandise klaar. Het bier smaakt goed. Soms zou je willen dat alle concerten zo plezierig waren. Of juist niet, het is ook wel eens lekker als je de kans krijgt iets goed af te zeiken. Deze avond gaat ons dat niet lukken.