“Mijn moeder is in Guniee-Bissau (West-Afrika) geboren. In 1985 is zij in haar eentje naar Nederland gekomen, ze had een zus hier wonen. Zij is mijn belangrijkste inspiratie, heel cliché maar voor haar doe ik dit allemaal. Haar kracht? Dat ze niet opgeeft. Dit feit heeft haar gevormd tot wie ze nu is. Dat is ook het belangrijkste wat ze mij heeft geleerd. Ik moest in mezelf geloven, als ik met een 9 thuis kwam zei ze mooi, maar kom volgende keer met een 10. Ik wil hierdoor voor ’t maximale gaan en sta zo tegenwoordig in het leven. Dit is iets wat ik ook aan mijn zoontje (5) probeer door te geven.

Producers vinden dit irritant, ik wil steeds opnieuw opnemen. Als één klank niet goed is, wil ik de hele verse over doen. Wanneer het vervolgens af is snappen ze wel waarom ik hier zo op hamer. We halen zo het meeste uit een track.”

“Onlangs was ik bij zijn optreden in Paradiso. Daar zag ik een heel nieuw level van optreden! Echt super professioneel! Waar voor je geld. Hij gaf het gevoel dat het ‘ons’ optreden was en niet zijn solo-showtje. Dit heb ik bij nog geen enkele Nederlandse Hip-Hop-act gezien.  Dat ‘Wij-gevoel’ wil ik ook creëren tijdens optredens. Tijdens de finale van GPVNL (2012) merkte ik dat ik in de buurt kwam van dat wat ik nastreef, maar ik blijf hier aan werken, zoals ik eerder zei: Ik ben niet snel tevreden!” 

“Met Andale ben ik een nieuwe richting ingeslagen. Toen mijn zoontje drie weken bij mij was, was ik al die tijd niet in de studio. Ik zei, toen ik weer de studio in kon, tegen mijn vriendin: “Vandaag ga ik een track maken die verandering gaat brengen!” Eigenlijk als grap, maar dat is ‘Andale’ geworden. Toen hij laatst 100k streams had bereikt herinnerde zij mij daar weer even aan, toen besefte ik me: “Wow, dit is wel écht wat hier gebeurt. Ik ben de goeie kant op gegaan.”

In mijn oude muziek was ik namelijk veel stoer aan het doen, ik had mezelf nog niet helemaal gevonden. Deze EP wordt een tussenfase: enerzijds dat oude geluid, en anderzijds het aankomende album. Het album wordt heel persoonlijk, hopelijk is het eind 2017 af. Deze EP wordt gek, wild, chicks, drank en drugs. Een beetje een muzikale puberteit. Vandaar ook de titel: 'Leven Voor Niets Of Doodgaan Voor Alles'. Ik hoop dat deze EP een flinke buzz creëert, zodat ik veel kan optreden!”

“Vanaf dat ik me kan herinneren woon ik in Rotterdam Noord. Op Ammersooiseplein hing ik elke dag. In de Agniessebuurt kent iedereen elkaar. Het is eigenlijk een klein dorp in Rotterdam. Er zijn weinig wijken die dit ook hebben. Hier leefden écht alle culturen door elkaar. Mijn vriendengroep bestaat zodoende ook uit alles door elkaar. Veel jongens waar ik toen mee omging, zijn nu nog steeds goede vrienden. Toevallig hebben we het er vorige week nog over gehad: géén van ons weet hoe we elkaar hebben leren kennen, haha! Het is er altijd al geweest. Het familiegevoel dat in de wijk leeft, heeft mij een solide basis gegeven. Als mijn moeder wat had gekookt moest ik bij iedereen langs om een bakje te brengen.”