Je hebt van die muziekliefhebbers die eind jaren tachtig, begin jaren negentig vol voor de compact disc gingen en hun oude platen doneerden aan de plaatselijke rommelmarkt. Tja, die konden ook niet weten dat vinyl sterker dan ooit terug zou komen. Al die ‘ouwe meuk’ wordt nu, netjes in een plastic hoesje, zonder problemen voor minimaal een eurootje of 10 aan de man gebracht. Legendarisch en in goede staat, doet een veelvoud daarvan.

Is het pure nostalgie, die revival van het vinyl? Nee, zeker niet. Terwijl de dj’s in de Power Stage hun ‘kraakheldere’ plaatjes draaien, staan er ook volop mensen in de bakken de snuffelen die nog niet waren geboren toen de Free Record Shop zijn records bijna ‘for free’ de deur uit deed. De sound van vinyl spreekt dus ook nieuwe generaties aan. En vast ook het feit dat je met een elpee echt iets in je handen hebt. En daarbij: een plaat waar je goed voor zorgt, en geen versleten naalden over laat lopen, gaat minstens een mensenleven mee.

Lekker grasduinen in de bakken, een biertje erbij, een praatje met andere muziekliefhebbers. Er zijn vervelendere manieren om je zondagmiddag te beleven. Naast de muziek van de draaitafels was er ook live-muziek van Bloomfield. De Rotterdamse band speelde integraal OK Computer van Radiohead, een album uit de hoogtijdagen van de cd. (De eerste persing van de dubbelelpee brengt nu al snel 50 euro op).

Nog een gratis tip voor de die eerder genoemde muziekliefhebbers: de mooiste tweedehands cd’s koop je nu voor een prikkie. Over twintig jaar komt er vast een cd-revival.