Maar toen strooide de coronapandemie roet in het eten. Muziek maken lukte niet meer en de rust die de maatregelen afdwongen, was er eentje die ze hard nodig bleek te hebben. Eigenlijk rende ze zichzelf al een tijdje voorbij met haar muzieklessen op de Pabo en een muziekcarrière die ze veel te ambitieus aanvloog. Daardoor kwam ze in januari overspannen thuis te zitten. ‘Ik vond het heel moeilijk om even niets voor KEES te kunnen doen en stil te staan. De lockdown in maart gaf een soort van rust: niemand kon meer echt iets. Het hielp me met het loslaten van
alles waarvan ik dacht dat het MOEST en wel NU.’
En toen kreeg ze een berichtje van Beke. ‘Ik vond het tof dat ze me vroeg voor deze mini-docu, juist in een periode waarin ik nogal geconfronteerd werd met mezelf en gedwongen werd om mijn leven eens onder de loep te nemen. Ze is echt een multi-talent: filmen en interviewen tegelijk, een fijne sfeer creëren, de hele boel nog even editen, echt te gek. Ik denk dat onze
dynamiek en gedeelde nieuwsgierigheid ervoor hebben gezorgd dat het een interessant gesprek is geworden.’
In de video komt KEES’ muziek verrassend weinig in beeld; we krijgen vooral een inkijkje in de belevingswereld van Evelien en haar artistieke alter ego. Beke licht dit toe: ‘Het is tof dat het heel erg over haar als persoon gaat. De muziek komt misschien wat minder aan bod, maar dat is juist wel interessant. Haar persoonlijkheid zit natuurlijk ook in haar liedjes, waardoor
luisteraars misschien wel andere dingen gaan horen. Het is mooi hoe open en eerlijk het gesprek is geweest, Ze is niet bang om zich kwetsbaar op te stellen en dat vind ik stoer aan haar.’
Momenteel houdt KEES zichzelf van de straat met het schrijven van nieuwe nummers en het bouwen van een nieuwe website, nadat haar vriend die per ongeluk expres gewist had. En dat is niet alles. ‘Ik zou in november twee optredens hebben, maar eentje is helaas afgezegd
vanwege corona. De Popronde pre-party in Hilversum op 15 november staat nog wel gelukkig! Verder ben ik wat meer met anderen samen aan het schrijven, iets wat ik altijd heel eng vond (en soms nog steeds wel vind). Het is een leuk avontuur om te zien wat er muzikaal gebeurt als
je met iemand anders schrijft. Ik wil graag nieuwe muziek uitbrengen, maar ik wil het rustig de tijd geven om uit te kristalliseren. Van nature ben ik ongeduldig, maar besef me steeds meer dat het soms even duurt voordat iets echt af is. "Je hebt geen haast!" hangt dan ook op een post-it
geschreven aan mijn muur, haha.’