Playgrounded komt uit Griekenland. In 2013 werd debuutalbum ‘Athens', op tour met liefde ontvangen in Rotterdam. Deze liefde is blijkbaar wederzijds, Playgrounded vestigde zich namelijk kort daarna in deze stad. Vanavond speelt Playgrounded van zijn tweede album 'In Time With Gravity', dat is geschreven tijdens verhuizen van de band naar Rotterdam.

V11 is dan al goed volgelopen. Playgrounded kondigen met extra luid gespeelde basstonen aan dat ze gaan spelen. Het nummer 'Mute' opent de set. Stavros Markonis zingt dicht tegen de microfoon en gooit veel adem in zijn stem. De basgitaar door Oddiseas Zafeiriou pulseert en gromt tegelijk. Orestis Zafeirou staat achter de synth. Hij combineert voor het nummer 'Rotterdam' sfeervol pianotoetsen met sonargeluiden. Stavros zingt jammerlijk. 'Rotterdam' is een nummer met pieken en dalen. Playgrounded nemen de tijd om nuances in hun vooral grimmige sferen te zetten. Schouders van leden dansen regelmatig mee op elkaars muziek. Wat sereen met piano begint, krijgt snel met hevige bass te maken. Tot er heel even alleen elektronica gebruikt wordt. Dit bouwt weer op naar Giorgos Pauliasis die onder andere zijn symbals en hi-hat een paar goede tikken geeft. Binnen het publiek knikken enkele hoofden. Playgrounded nummers zijn gemiddeld vijf minuten lang. Een klein beetje geduld is wel nodig. Drie mannen vooraan hebben dat zeker. Ze brullen na bijna elk nummer aanmoedigend. 'Crossing' sluit met golvend gitaargeluid af. Stavros doet zijn haar los en laat gelukkig een brede glimlach zien. Publiek reageert net zo tevreden.

Kid Harlequin heeft haar eigen festival, sinds kort haar eigen bier maar als belangrijkste een eigen geluid. Het is ruim 2,5 jaar geleden dat Kid Harlequin voor het laatst nieuwe muziek uit heeft gebracht. Vanavond laat zien dat de EP Apoca_Politics dus van harte welkom is.     

Na zo snel mogelijk ombouwen staat Kid Harlequin op het knusse podium van V11. 'Damned' is onze eerste duik in de EP. Een strakke drumroll van Erik Stein leidt naar het refrein. Hier is de stem van zanger Julien Graute naar robots vervormd. Springerige riffs door Eren Özilhan komen terug. De overgangen zijn elke keer iets anders. 'Damned' klinkt er levendig door. Het publiek reageert uitgelaten, deze song is alvast goed ontvangen. Een groot deel van het publiek zal de titel single ‘Apoca_Politics’ al kennen. Hiervoor is onlangs een muziekvideo uitgebracht met vrienden van de band als figuranten. Samen met hun schreeuwt Kid Harlequin nu als een boze menigte de refreinen. Headbangen zit er ook in. Toetsenist David van Dorsten zorgt voor onheilspellende suizende geluiden. Tijdens de brug zingt Julien een paar keer gefluisterd. Bij de laatste keer laat hij zijn stem juist nog steeds mooi overslaan.

Julien nodigt eerst in het Nederlands Valerio Recenti van My Propane uit en terwijl hij al onderweg is, voor de zekerheid in het Engels. Broederlijk zingen de twee met plezier 'Reptile' van Nine Inch Nails. Valerio doet een indrukwekkend hoge scream die niet iedereen ziet aankomen. Tussen de Apoca_Politics tracks speelt Kid Harlequin hun eerder werk. De gitaar intro van 'Cry My Heart Out' heeft hierbij iets weg van System Of A Down. Drummer Erik gebruikt met speels effect de zijkanten aan zijn drumstel. Julien zingt zonder moeite zowel ingehouden als met volle kracht in hetzelfde nummer. Kid Harlequin hebben de setlist goed uitgezocht. Er wordt veel gedanst op wat mensen wel herkennen, nummers krijgen sowieso een luid applaus. 'Hate' is misschien wel het meest abstracte nummer op Apoca_Politics. Gitarist Eren zet hem met aanstekelijk grote glimlach in. Kid Harlequin speelt 'Hate' standvastig, elk instrument pakt gelijk. De bassounds van Laslo maken de industriële sound helemaal af. Aan de zijkant mag David mag zich steeds meer uitsloven op zijn toetsen. Samen met Julien creëert hij haast scream, dat weg echoot onder gepiep en geknars. Heel de band speelt en is onstuimig voor deze breakdown. Kid Harlequin sluit niet toevallig af met David Bowie’s  'I'm Afraid Of Americans'. Hij is een belangrijke inspiratiebron. Na wat gepuzzel maakt 3voor12 Rotterdam-fotograaf Bart nog een groepsfoto van Kid Harlequin met het extatische publiek.