Al bij het begin van de Rotterdamseweg hoor je het; Ohm is weer terug in Delft! Na de annulering wegens wind-overlast van de zomereditie is dit unieke festival meer dan welkom. En om de teleurstelling van de zomer helemaal te doen vergeten is er zelfs… Zon!
Als we aankomen op het terrein, is het nog rustig. Hier en daar chillen wat mensen en de stages worden al warm gedraaid. Wij nemen even de tijd om het terrein te verkennen, want naast het horen is er ook het een en ander te zien! Een kas, foodtrucks, en zelfs een bioscoop - waar je jezelf even kan afzonderen van de buitenwereld en jezelf kunt trakteren met een enorm vage geanimeerde film.
Tijd voor de eerste act.
Artur Robert en Vela Uniform hebben hun halve studio meegenomen naar Delft. Flikkerende lichtjes prikken als sterren door een wirwar van kabels. Het duo schijnt precies te weten welk knopje wat doet, want de set die uit de speakers knalt verveelt geen moment. Pompende kicks vullen de ruimte en brengen de menigte in beweging, maar onder het oppervlak is er veel meer aan de hand. De kick volgt niet het standaard four-on-the-floor stramien, maar komt met interessante patronen. Syncopische en polyritmische elementen vullen de gaten tussen de kicks, en op de achtergrond zijn zelfs zweverige, ruimtelijke akkoorden te horen. Interessant om op te dansen én om naar te luisteren. AR en VU halen de nacht naar voren.
Lekkere set!
VU: Ja dankje! Het is live altijd een beetje anders dan dat je voorbereid hebt, alles is luider om je heen dus we moeten goed focussen. Maar ik ben wel tevreden.
AR: Er ging maar één ding een beetje fout, een drumcomputer liep even niet goed in sync. Maar dat hoorde niemand!
Is er veel verschil verder tussen oefenen en live spelen?
VU: In de studio heb je meer tijd om dingen te proberen. Hoe ligt elk element in het geheel? Live zijn we vooral bezig met hoe alle levels en sounds klinken.
Volgens ons ging het publiek er wel goed op!
AR: Haha, ik ben heel blij dat ze gebleven zijn! Is toch altijd spannend op zo’n festival, waar veel verschillende stijlen te horen zijn en je niet echt weet waar mensen voor komen.
Hebben jullie veel moeten voorbereiden voor deze liveset?
VU: We hebben een paar weekenden bij Arthur in de studio gezeten ter voorbereiding. Arthur zelf speelt al veel langer live, hij heeft inmiddels een heel goed ecosysteem als liveset waarin alles lekker samenwerkt. Ik ben daarin een extra instrument dat een laag toevoegt.
AR: We hebben vooral geoefend op communicatie; wanneer brengen we bepaalde elementen in en uit en hoe zorgen we dat we beiden weten wat er gaat gebeuren. Een aantal keer lukte dat nu echt goed. We improviseren live de patronen en soms sluit dat minder aan op elkaar, maar dat ging nu heel lekker.
VU: ja de sound van beide komt dan samen, alle elementen waren echt met elkaar aan het praten.
Wanneer is de volgende AR&VU set?
AR: Momenteel staat er als duo nog niks op de planning. Wel hebben we beide solo gigs op de planning staan.
VU: Verder nemen we elke sessie die we doen op. Er zaten vandaag best wat leuke stukjes tussen, dus misschien dat we daar nog iets mee doen!
Ondanks de eerder genoemde zon is het zeker in de namiddag toch vrij koud op lijm en cultuur. Lopen van de ene naar de andere stage is geen pretje. Gelukkig is er midden op het terrein een kas geplaatst, compleet met bladgroen en schuifdeuren. De ingangen zijn nogal onhandig klein waardoor je vaak bij naar binnen- en buitengaan onnodig moeite moet doen, maar dat vergeet je vrij snel nadat je eenmaal binnen bent. In de kas zorgen de hete tracks van de artiesten samen met de samengepakte menigte voor een snelle ontdooiing van een arme 3voor12-redacteur. Achtereenvolgens zorgen Modular DJ’s, Delfts eigen Tango Soundsystem, Pin Up Club en Post er voor dat we steeds nét wat langer onderweg zijn naar de volgende stage dan gepland!
Een stampende en dampende menigte staat in De Werkplaats. Interessante grooves veranderen de aanwezigen in een willoze mensenmassa; volledig onderhevig aan de met wereldmuziek doorspekte beats. De claves vliegen je om de oren en geven het geheel een funky randje, maar toch blijft er een bepaalde duisterheid aanwezig. Alsof je Jungle By Night 20 decibel harder zet en in een techno bunker propt, dat is Philou Louzolo. Heerlijk!
De twee jongens openden hun set met het nummer “Credit 00 - True 2 The Gehm”, deze intense breakplaat was net even anders. Dit rustige en tegelijk opzwepende nummer wordt door het publiek gretig ontvangen. Deze stage, de kas, neemt met zijn DJ,s iets meer risico dan de andere stages, waar voornamelijk gevestigde namen staan. Dit risico durft het Tango Soundsystem ook te nemen, iets wat zijn vruchten heeft afgeworpen. Het publiek kijkt verliefd voor zich uit terwijl ze door het duo in een soort trance worden meegenomen. Totdat iedereen weer los gaat op de volgende plaat. De tijd lijkt eventjes stil te staan.
Dat Job weet waar hij mee bezig is bewijst deze afwisselende en vooral leuke set opnieuw. Als afsluiter van grootste stage wisseld hij soepel tussen muziekgenres. Acid phase van Emmanuel Top komt aan bod, net zoals de al vaker door hem gedraaide “Porn Kings Vs Dj Supreme - Up To The Wildstyle” of “Mijn Stad - Goldband” . Hij weet precies wat het publiek als volgend nummer wil horen, nog voordat wij het zelf weten. Echt risico neemt de dj niet, maar soms wil je het gewoon lekker vertrouwd.
Toen een verdwaalde redacteur een paar DJ’s zag kon die het niet laten om deze lastig te vallen, in ruil voor een plaat liet hij ze met rust. Jetti, de dame die deel van het duo Jetti & Post is en onderdeel van BAR records, gaf hem:
Tango Soundsystem gaf:
David Vunk was er ook nog en gaf ons dit als aandenken mee: