Multi-instrumentalist Thomas van der Vliet heeft de muziek geschreven terwijl zanger Nick Verhoeven voor de woorden zorgt. Vocaal nog altijd verheven tussen Leonard Cohen, Nick Cave, Morrissey en Tom Waits. Naast gitarist en toetsenist fungeert Thomas als bassist en producer en brengt het album uit via zijn label Brandy Alexander Recordings. Genoeg vrienden bovendien die even een partijtje komen meespelen. Jeroen Gahrman van metalband Eve’s Fall zorgt voor de hoopvolle baslijntjes in ‘Backdoor’.
Spasmodique's Mark Ritsema laat zijn gitaarvirtuositeit horen terwijl singer-songwriter Linda Kreuzen een stukje meezingt met het door tromgeroffel opgewekte ‘Waltz fot L.E.’. Het fraaie artwork van Jaco Putker geeft perfect het muzikale gevoel weer dat heerst binnen the Bullfight. De silver lightning tussen treurnis en triomf. Single en albumopener ‘the Weeping Willow’ van kortfilm Lucide begint weemoedig, gaandeweg zorgt een orgeltje voor wat plezier. Veel fijne orgeltjes op de plaat trouwens. Door de diverse instrumenten lijkt elk liedje een eigen leven te leiden, vol ups en downs.
‘I Guess You Know By Now’ klinkt vervolgens even opgewekt als Jarvis Cocker. Een drumcomputer zorgt voor de laidback vibe tot achtereenvolgens sierlijke strijkers, een melodramatische piano en een slide gitaar het nummer laten openbloeien. Prachtig hoe de melodieën samengroeien. Zo ook tijdens ‘That Man’ waar het tempo aardig wordt opgeschroefd. Handgeklap maakt het nog swingender. ‘No Thorns, No Roses’ is een reprise en verscheen eerder op debuut ‘One Was a Snake’. Dankzij piano en strijkers is deze versie net zo melancholisch als Nick Cave en Kylie Minogue’s ‘Where the Wild Roses Grow’. Mooi en meeslepend.
Niet alleen is ‘My Comeback’ een kort en krachtig nummertje, het lijkt een goedgemutste kant van the Bullfight te laten horen. Tot de lyrics doordringen. Nick Verhoeven laat opnieuw horen over een stel pakkende stembanden te beschikken. In het instrumentale, Phantom of the Opera-achtige ‘Only Her Ladder Led To Fire’ krijgt hij even rust maar tijdens ‘My Life Is Better Than Yours’ mag hij ruim een minuut vertellen waarom hij het zo veel beter heeft als ons. Nick, Thomas en de rest van the Bullfight gun ik dan ook nationale en internationale erkenning, want wat weten ze elk liedje een hart en ziel mee te geven.