Langharige snaarbezweerders halen het onderste uit de doomerige stonerkan. De drummer tikt door maar laat zeker voldoende ruimte voor het ronkende gitaargeweld dat aan een half gevulde headbangende Baroeg wordt gepresenteerd.
Er wordt geen valse noot gezongen want zang is er niet. Wat er niet is wordt in dit geval ook niet gemist. Acid Reflux is een ware traktatie voor de liefhebbers van harde stoner.
De gitarist gunt zijn snaren weinig rust, er wordt aan één stuk doorgespeeld, vrijwel zonder pauzes. Je zou haast medelijden krijgen met de instrumenten. Wanneer er dan eindelijk een rust is voor de gitaar kijkt Minne verbaasd naar zijn gitaar. Wanneer alles weer naar behoren functioneert lijkt de gitaar hier voor gestraft te worden. Kan er harder gespeeld worden? Ja! En zo geschiedde het.
Lange haren wapperen over het podium terwijl de drummer zijn drumstel flink onder handen neemt. Alsof hij het werk van een hamer met een grasspriet moet uitvoeren, zo hard wordt erop los getrommeld, met een mooi stoner doom als resultaat.
De totale inzet lijkt per nummer harder te worden, zowel van de drummer als van de snaarpartij. Uitgeput staart bassist Kick zijn versterker in wanneer de band klaar is. Maar voldaan klinkt hij wanneer hij zegt "man, wat is het heet hier".