Die drie dagen studio leverde de EP Next of Kin op. En dat smaakte naar meer! Zo staan er deze avond 15 rasmuzikanten op het podium in de grote zaal van Hedon. De mix van stevige gitaren, mooi gedoseerd koperwerk, strakke baslijnen en perfecte toetsen vormt een prachtige basis voor de vocalisten om hier bovenuit te stijgen. Vier verschillende kleuren zowel solo als meerstemmig, steeds aangenaam om naar te luisteren.
'Hallo Tim, met Bas, kom je spelen? Bel je vrienden, neem een tekst mee en we huren een studio voor 3 dagen.' Dat was de geboorte van de muzikale vriendschap tussen The Dawn Brothers, DeWolff, Tim Knol en Merel Sophie. Dat Tim zijn teksten was vergeten mee te nemen naar de studio, bleek geen probleem. Ter plekke ontstonden er juweeltjes.
De 'Soon to be rocksterren,' zoals ze zelf zeggen, vinden dat het nog erg vroeg op de avond is om te pieken. Het is inderdaad net half acht, maar de zaal merkt hier niets van. Het enthousiasme spat van het podium af en de Americana sound van de EP wordt over het publiek uitgestort. Vooraan zit de stemming er direct al goed in en na een paar nummers slaat dit ook over naar de rest van de zaal.
Van een blues achtige sound, bijna neigend naar gospel, wordt er langzamerhand richting (folk)rock toegewerkt met heerlijk gitaarspel zoals fans van DeWolff en Dawn Brothers gewend zijn. Zo getalenteerd als de muzikanten zijn, ziet het er overigens niet uit als werken. Het optreden is een feestje, zowel voor het publiek als voor de mensen op het podium.
Merel Sophie is een verfrissende vocale aanvulling tussen de meer bekende stemmen van Tim Knol, Pablo van de Poel en Bas van Holt. In de backing, als tweede stem, maar ook als frontvrouw staat ze haar 'mannetje'. Ze maakt indruk met haar eigen nummer ‘I don't mind'; trefzeker en met een laid-back sound laat ze de noten over de zaal zweven. Zoals Tim terecht opmerkt: “De Emmylou Harris van de lage landen”. Merel Sophie en Tim Knol kunnen ook als duo samen verdergaan, zo bewijzen ze met een Gram Parsons nummer en een song van de Allman Brothers. Zodra Merel Sophie hier het tweede couplet inzet wordt het geheel naar een hoger plan getild waarna de muzikanten de nodige solo’s is gegund.
Via het podium van Hedon dendert Next Of Kin het Nederlandse muzieklandschap binnen. Is dit een eenmalig project of zijn we getuige van de geboorte van een nieuwe band bestaande uit oude zielen? Oprecht hopen we het laatste. 'Less is more' is op Next of Kin niet van toepassing!