Op vrijdag 17 november werd Enschede weer gevuld met allerlei soorten bands: van rustige singer-songwriters tot keiharde rockbands en van gezellige folkmuziek tot psychedelic en techno. Met 45 optredens op 26 locaties was Popronde Enschede groter dan ooit tevoren. De stad laat hiermee zien dat ook zij een creatieve en muzikale hoofdstad van Nederland is geworden.

Popronde Enschede begint op deze koude maar heldere vrijdagmiddag om half drie bij Kaj’s Guitarstore met een preview van de psychedelische rockband Certain Animals. Onder het genot van een mandarijntje kun je het weekend beginnen met een akoestische set tussen de gitaren van deze gezellige winkel. Een akoestische, een elektrische en een basgitaar vullen de zaak. Daarbij klinkt de luide stem van leadzanger Thijs van Leeuwen, ondersteund door de twee stemmen van zijn bandgenoten. Deze band van ervaren muzikanten bestaat voor een deel uit ex-leden van PAUW, waarvan elementen terug te horen zijn. Ondanks de rustige setting knallen de rockriffjes er hard tussendoor en ook de rauwe randjes in de zangpartijen zijn goed te horen.

Na deze opwarmer is het niet ver lopen naar het volgende optreden. Blues- en folksinger-songwriter Bjarke Ramsing staat in een trio met accordeon en contrabas in een zaak genaamd ‘So Fifties’. Tussen de Marilyn Monroe-jurkjes onder een poster van Elvis Presley brengen zij de winkel nog een stukje verder terug in de tijd. Met swingende en opjuttende folkmuziek laten ze je voelen alsof je aan het feestvieren bent in een bar op een scheepswerf. Ze kampen nog met een kater vanwege Popronde Breda de vorige avond, maar deze spelen ze zo weg onder het genot van een Twents bockbiertje: swingend, opzwepend, gezellig en loepzuiver. Het feestje zetten ze voort in de torenkamer van de Grote Kerk, waar het misschien nog wel magischer wordt.

Jan Terlouw Junior & The Nightclub treedt om kwart voor vier op in boekhandel Broekhuis. Perfect voor de typische Nederlander: met een gratis cappuccino kun je hier een hoogstaande jamsessie aanschouwen. Jan Terlouw Junior vertelt het verhaal van drie personen die van een dak springen en dus zelfmoord plegen. Harde, duidelijke teksten ondersteund door pianosolo’s nemen je volledig mee in de verhalen over de verschillende karakters. Na enige tijd vraagt Jan zijn bandleden om hem te ‘joinen’. Dat doen zij vanuit de zaal, waardoor je er als publiek tussenin zit en zelfs onderdeel van het verhaal kunt zijn. De band neemt het kleine, maar enthousiaste publiek mee door alle hoofdstukken. Dit wekt nieuwsgierigheid naar hun avondshow, waar zij hetzelfde verhaal uitvoeren in een volledige setting met meerdere special guests.

In café Stoet verwarmt de jonge zanger Banner. de zittende mensen met wat rustige indiefolk. Hiermee krijgt hij niet alleen de vrouwen die in groten getale zijn gekomen stil, maar ook alle mannen. Met lange noten in zijn volwassen mannenstem sleept hij iedereen mee in onder andere het nummer ‘In My Mind’. In café Bij Klaas speelt op hetzelfde moment de rockband Voltage. Terwijl het donker begint te worden in de stad galmen zij met hun gitaren en rauwe stemmen door de koude straten. Mensen wagen zich naar buiten om het voorproefje voor de avond te bekijken. Hun verwachtingen worden vervuld: de mannen staan met veel overtuiging te spelen. Een terechte keuze voor de rockliefhebber.

Als een van de afsluiters van de middag speelt de band BEAUX in sportzaak Go-Britain. In de smalle winkelpaden spelen zij vrolijke popliedjes met veel terugkerende pakkende melodieën. Na een wat onzeker begin kondigen zij hun nieuwe single ‘Everything Is Changing’ aan, waarna zij deze vol overtuiging inzetten. Strak en zuiver zingt de leadzangeres een van de meest indrukwekkende nummers van de setlist, met daarin de regel ‘Where should I go when every road I’ve been has come to an end’. Daar hoeven ze zich nog weinig zorgen over te maken: de dag na dit optreden speelt de jonge band dit nummer namelijk bij 3FM. Dat belooft dus nog wat!

Een van de eerste namen van het avondprogramma is Moon Moon Moon. Deze indieband speelt in Planet of Sound, een platenzaak die een maanvriendelijke omgeving biedt. Band en bezoekers worden omringd door ontelbare platen en cd’s. Als muziekliefhebber kun je er helemaal losgaan, maar zodra de band begint met de eerste linecheck is de aandacht van het publiek al niet meer bij de platen. Na een spannende geluidsopname valt de spacende muziek er hard in. De keyboard- en gitaarriffs en de atmosferische energie nemen je mee in de wereld van Moon Moon Moon. De overgangen van zacht naar hard en de sprookjesachtige stemmen maken de sfeer compleet. De bandleden zijn goed op elkaar ingespeeld en het plezier dat zij met elkaar beleven weten zij sterk over te brengen op de volle platenzaak. Deze potentiële grootheid speelde al eens op Here Comes The Summer en vorig weekend nog op Le Mini Who?. Er is geen twijfel mogelijk dat er nog veel aan dit lijstje toegevoegd zal gaan worden.

Na dit spetterende begin van de avond is het tijd om in eetcafé CP te gaan kijken naar The Hazzah. Helaas is er wat vertraging in het programma, waardoor we deze garageband missen en doorgaan naar Life’s Electric. Deze band is gelukkig ook erg de moeite waard. Zelfs onder de grond in club De Nachtkelder blazen zij het dak eraf. Met hun uptempo rock laten zij het kleine aantal mensen dat is gekomen trillen op hun voeten. De band trekt zich niets aan van de tegenvallende opkomst en speelt vol overtuiging met veel energie. Harde drops en screams wisselen af met lekkere rockrefreinen.

In het Atak Café speelt Blue Marble. Op deze locatie word je omringd door kunstzinnige portretten van wereldberoemde artiesten als Prince en Amy Winehouse. Een fijn gegeven, want de band en de rest van het publiek laten nog even op zich wachten. Uiteindelijk begint Blue Marble een kwartier later, als de zaal inmiddels een beetje gevuld is. Met hemelse effecten op keyboard en gitaar en een strakke stampende beat zorgt deze psychedelische band ervoor dat je licht op de benen wordt. De volwassen vrouwenstem van de leadzangeres haalt lang en zuiver uit met pakkende teksten als ‘Play it cool ‘til you die’, terwijl de gitarist en de toetsenist je ondertussen meenemen naar de sixties en seventies.

De opkomende talenten van de Popronde blijven zich de rest van de avond nog bewijzen. Alle previews van het middagprogramma zijn ‘s avonds in volledige setting te bewonderen en je kunt tot in de late uurtjes dansen op de electronica van Quibus.