Assorterd Travellers – DAVO Bieren
Op deze spectaculaire avond mag Assorted Travellers het spits afbijten in DAVO en dat doen ze met schwung. Ze hebben een lekkere country sound met hun banjo en contrabas. Een rustig begin. De stem van de zanger doet ons vooral denken aan Bob Dylan. De zangeres vult hem goed aan door haar Amerikaanse stemgeluid.
Het is lekker druk in DAVO, daardoor is er wel veel geroezemoes, maar uiteindelijk wel genoeg attentie voor de band.
Zaterdag 11 november 2017 was het voor de tiende(!) keer de tijd voor Deventer om zich op te maken voor De Popronde. Het rondreizende festival door Nederland nam zesendertig acts mee, die op meer dan twintig locaties door de stad speelden.
Wij van 3voor12 Overijssel waren erbij om veel -maar natuurlijk lang niet alle- toffe bands vast te leggen en dit tot één verslag te bundelen!
The Avonden – Filmhuis de Keizer
In Filmhuis de Keizer staat The Avonden. Nu verwacht je wellicht een groep, maar die heeft frontman Marc van Rijnberk thuisgelaten. Alleen zit hij op de bank en brengt hij zachtjes zijn liedjes ten gehore. De teksten gaan veel over vrouwen en wat die bij hem teweeg brengen. Solo en akoestisch op zijn gitaar krijgt hij de mensen wel stil.
Yasmine – Persee
Yasmine lijkt een band van de tegenstrijdigheid. Het is hard en het is catchy, het is energiek en het is nonchalant, het is fijn en het schuurt, maar bovenal staan ze live als een huis. Waar de zang ergens aan Balthazar doet denken, lijken de nummers zelf eerder beïnvloed door pop-, rock- en punkbands met een vleugje Radiohead. Met drie totaal verschillende bandleden, snelheid in hun optreden en een gitarist die er af en toe even een strijkstok bij pakt weten ze het publiek in Persee van begin tot eind te boeien. Nog drie shows voordat de Popronde er voor hen op zit, maar van deze band gaan we (hopelijk) meer horen!
Okke Punt – Burgerweeshuis
In het café van Burgerweeshuis speelt Okke Punt: 'Met de Popronde speel ik soms in een boekenwinkel voor drie mensen, waaronder de eigenaresse. Dan is dit volle café wel heel vet!' Het café is inderdaad stampvol. Okke heeft een aantal nieuwe nummers nog niet uitgebracht omdat we anders verkeerde verwachtingen zouden kunnen hebben van zijn optreden bij de Popronde. Zijn nieuwe nummers zijn namelijk anders dan wat hij eerst maakte. De meeste liedjes van Okke zijn typische rustige singer-songwritermuziek, het nieuwe nummer dat hij laat horen is met een schreeuwende gitaar. Met een volledige band klinkt dit waarschijnlijk supervet maar met alleen gitaar is het kaal. Deze avond gaat het publiek het best op zijn mooie rustige liedjes. Het publiek luistert zonder te praten, dit zie je zelden bij concerten.
Life's Electric – De Heks
Wanneer we De Heks binnen lopen is Life’s Electric al begonnen, en wat komt er een energie af van deze band. Het is feest in De Heks! Rocken tot je erbij neervalt. Deze jonge honden zetten een retestrakke show neer. De band doet ons soms denken aan Green Day, maar ook invloeden van Linkin Park lijken we te horen. Het is indrukwekkend hoe de zanger zijn stem keer op keer weer anders gebruikt. Mocht je in de gelegenheid zijn en zin hebben in een flinke pot rock, zoek deze heren dan op!
Pip Blom – De Hip
Pip Blom is niet alleen de frontvrouw zelf, maar bestaat uit een hele band. De indie-rockband doet in veel denken aan Courtney Barnett en Black Honey. Live klinken ze rauw, ongepolijst en zijn ze voorzien van sterke riffs en lines waardoor hun nummers na een uur nog in je hoofd hangen. Toch maakt de show zelf niet heel veel indruk: het kabbelt een beetje voort en er gebeurt nergens iets écht spannends. Prima in het verder met energieke bands gevulde schema van vanavond, maar om het publiek langer dan een halfuur te boeien zullen ze nog wel een tandje bij mogen zetten.
The Cinema Escape – De Nieuwe Oost
In de bovenzaal van productiehuis De Nieuwe Oost speelt The Cinema Escape, een zijproject van Birth of Joy frontman Kevin Stunnenberg, waarbij old-school synthesizers centraal staan. Hoewel de muziek best spannend klinkt, is de zang van hem en de zangeres aan het begin wat vlakjes; dat mag best wat gemener. Een paar nummers verder gaat het wel de goede kant op, maar het blijft een beetje te licht.
Baskar - Persee
Baskar is de instrumentale act van Bob Hogenelst, drummer en toetsenist van (ook al) Birth of Joy.
Deze band grooved als een machinaal beest. De nummers zijn niet echt liedjes te noemen, meer themesongs van een jaren ‘70 comedy, of de muziek onder een spannende achtervolging. Of gewoon muziek om op te dansen. We horen in ieder geval veel jaren '60 en '70 invloeden: latin, jazz, funky, fusion en afro ritmes worden moeiteloos gecombineerd.
De band heeft niet echt een frontman, als we er al één moeten aanwijzen is het drummer Bob Hogenelst, die met bravoure de basis legt van deze groovende machine. Met een zeer voldaan gevoel vertrekken we uit een inmiddels volgestroomd Persee.
The Dawn Brothers – Burgerweeshuis
Druk kreeg een nieuwe definitie bij The Dawn Brothers in het café van het Burgerweeshuis. Zo druk, dat deze recensent hun optreden van de zijkant heeft gezien. Buiten het café. Gelukkig zijn de ramen niet heel dik dus was het ook buiten prima verstaanbaar. En dat was maar goed ook, want deze mannen kunnen muziek maken. Met invloeden uit de '60's en '70's, met name The Band en Otis Redding, produceert deze band een vertrouwd maar nieuw geluid dat goed bevalt. Hun rock-soul-americana sound weet soms een melancholisch gevoel te creëren, daarnaast is hun muziek ook dansbaar. Dit is zo'n band waarbij kritiek bedenken bijna een opgave is, het zit goed in elkaar en live bewijzen ze zichzelf. Op naar de grote zalen!
The Silverfaces – Zus
Café Zus staat ramvol als we The Silverfaces willen checken. De band doet direct denken aan acts als The Doors en Led Zeppelin, ze zijn duidelijk geïnspireerd door psychedelische rockbands uit de jaren '60 met een Hammond. Maar deze band doet niet zomaar een greep naar het verleden. De liedjes, de sound, de muzikanten, de show, eigenlijk hebben we nergens wat op aan te merken, het klopt allemaal. Dit zou wel eens zo’n band kunnen zijn waar we nog veel van gaan horen.
Tusky – De Heks
Een tweede keer bij De Heks is het nog drukker, ze lijkt wel uit haar voegen te barsten door Tusky. Mensen staan op tafels en stoelen, vast ook om de twee bekende koppen uit het voormalig John Coffey te kunnen zien spelen. En dat ze vaker hebben gespeeld is goed te merken, de show rockt. De band presteert het zelfs om in de toch al niet zo grote Heks een pit te creëren waar flink ‘gedanst’ wordt, en er wordt ook nog een paar keer gecrowdsurfd. Fantastisch!
JAGD – De Hip
Het synoniem van ‘coole chick’ kan alleen maar ‘Nanne van der Linden’ zijn. De in Deventer geboren zangeres van JAGD beschikt over een dosis uitstraling waarmee ze het publiek in no time naar haar hand weet te zetten en heeft een strot waar je U tegen zegt. De Amsterdamse band maakt indie-rock, maar dan snoeihard en dat heeft De Hip geweten. Het zweet vloeide waar het gaan kon, er werd flink gedanst en na het laatste nummer was het duidelijk dat het publiek het nog lang niet zat was. Rock-'n-roll stijl de regels overtreden en toch nog een nummer doen zat er niet in, maar gelukkig breekt JAGD 25 november de Q-Factory af op het Popronde Eindfeest. Hopelijk kunnen we ons daarna opmaken voor nieuwe shows volgend jaar!
Los Paja Brava – DAVO Bieren
Als we aankomen in een overvol DAVO staat op het podium een kleurrijk Spaans gezelschap klaar om een feest te bouwen. De band begint en meteen begint iedereen te bewegen. Met duidelijke Latijns-Amerikaanse invloeden speelt de band alles van cumbia, rumba en salsa tot reggae en ska.
De teksten zijn in het Spaans en de grooves zijn legit. Aan het eind van de show brengen ze het feest waar iedereen op heeft zitten wachten. Snelle en catchy ska afgewisseld met zeer dansbare latin grooves zorgen ervoor dat niemand stilstaat. Een sit-down maakt het feest uiteindelijk meer dan compleet.
Willie Darktrousers & de Splinters – De Hip
Popronde Deventer wordt afgesloten door Willie Darktrousers & de Splinters in De Hip. De drukte in de kelder geeft aan dat ook deze editie weer omarmd werd door de Deventenaren en dat we ons op kunnen maken voor volgend jaar!