Feestelijk eerbetoon aan Bowie in Café De Hip

Swingend en zwetend kippenhok bij uitverkochte avond ter ere van de legendarische David Bowie

Tekst en foto’s: Sharon en Maureen Vreeburg ,

Zondag 10 januari is David Bowie overleden. “Met David Bowie sterft één van de allergrootsten uit de popmuziek”, aldus De Hip. Veel mensen waren erg aangedaan door dit schokkende nieuws, daarom besloot De Hip in Deventer een avond te organiseren om Bowie te eren. Het café heeft samen met Bartel Bartels en Robin Verkaik een band bij elkaar verzameld, bestaande uit stuk voor stuk geweldige muzikanten.

De Hip heeft zijn best gedaan het café om te zetten in Bowie stijl. Er worden verschillende Bowie platen gedraaid, er hangt een poster en een schilderij en langs de kant zijn allerlei LP’s van Bowie te bewonderen.

De tent zit al bomvol een half uur voor het evenement begint. Tot ver bovenaan de trap staan mensen in een rij te wachten tot het zaaltje beneden opengaat. Als de band opkomt wordt het publiek meteen enthousiast. Ze beginnen met de song Cracked Actor. Het is opvallend dat er niet veel die-hard Bowie fans aanwezig zijn. De meesten zingen dan toch echt alleen de hits als Space Oddity, Changes en Rebel Rebel vloeiend mee. Ook zijn er mensen die het belangrijk vinden te socializen gedurende de show. Ondanks dat staat het publiek wel te swingen en te genieten. De band is echt steengoed; zanger Edgar heeft een prachtige stem waarmee hij de Bowie songs zeer goed vertolkt. Ook gitarist Reinier is fantastisch. De band heeft ongelooflijk veel plezier, onderling is er veel interactie. Edgar is ook wel echt een showman: hij komt zelfverzekerd over en zijn moves zijn erg opvallend.

Als de band acht nummers gespeeld heeft geven ze het podium voor even aan Rocco Ostermann, o.a. bekend van Donnerwetter. Rocco speelt in zijn eentje op akoestische gitaar twee van zijn favoriete Bowie liedjes. Hij begint met een prachtige versie van Ashes To Ashes, waarbij hij zelf zijn tranen niet in bedwang kan houden. Hij speelt de nummers met zoveel gevoel, dat het bijna onmogelijk is om zelf geen traantje weg te vegen. Rocco vertelt eerlijk aan het publiek dat hij erg heeft gehuild om Bowie. Gelukkig is er voor humor altijd plaats. “Ik heb de hele halve maandag lopen janken. Eigenlijk ben ik niet eens gaan lopen, ik ben gewoon gaan zitten.” Vervolgens speelt hij een heel eigen versie van Let’s Dance, die ook heel erg mooi is.

Nadat Rocco weer weg is begint de band met Five Years en de stemming wordt weer omgezet naar een feeststemming. Ook zangeres Vera heeft haar schijnwerpermoment als ze samen met Edgar een prachtige versie van Wild Is The Wind doet. Nadat de band een medley van Wild Eyed Boy From Freecloud, All The Young Dudes en Oh! You Pretty Things doet, gaan ze af. Na veel gejuich van het publiek keert de band terug om nog vier nummers te spelen met als perfecte afsluiter Heroes.
Al met al was het meer “elkaar geruststellen dan met zijn allen een potje janken”, aldus Edgar.